پژوهشگران در این پروژه، حسگر رشد را ابداع کرده‌اند که به آماده‌سازی نمونه‌های نیازی ندارند و کمترین میزا دارند. این حسگر با داشتن چنین قابلیت‌هایی، مزیتی قابل توجه نسبت به روش‌های آزمایشی به آزمایش‌های ویژه گستر است.
“ایشان برمان” (Ishan Barman) استادیار مهندسی مکانیک دانشگاه جانز هاپکینز و از پژوهشگران این پروژه گفت: این روش، به ریختن یک قطره بزاق روی دستگاه و گرفتن نتیجه منفی یا مثبت است. نکته کلیدی این است که این روش، به تغییرات شیمیایی برچسب‌ها مانند مولکولی یا عملکردی‌سازی پادتن نیازی این معناست که این حسگر را در نهایت می‌توانم در دستگاه‌های پوشیدنی استفاده کنم.
وی افزود: این فناوری جدید می‌توان‌های مربوط به آزمایش‌های کنونی کوید
آزمایش “واکنش زنجیرهای پلیمراز” (PCR) بسیار دقیق است اما به سرعت آماده سازی نمونه نیاز و آماده شدن نتایج آن در آزمایشگاه، چند ساعت تا چند روز میبرد. به عبارت دیگر، آزمایش های سریعی که وجود آن ها را بررسی می کنند، موفقیت کمتری را در تشخیص زودهنگام های ابتدایی و بدون علامت نشان می دهند و ممکن است با نتایج اشتباه همراه باشند.
یشگر جدید پژوهشگران دانشگاه جانز هاپکینز، آزمایش آزمایش PCR و سرعت آزمایش آنتی‌ژن را دارد. این حسگر طی امایش ابتدایی، همچنین اسن حسگر، موفقیت قابل توجهی را در تشخیص سریع ویروس های دیگر
این حسگر بر فناوری‌های “طرح‌نگار چاپی” (لیتوگرافی Nanoimprint)، “بیناب‌سازی ارتقایافته سطحی رامان” (SERS) و ما. از این حس می‌توان آزمایشی را در قالب تراشه‌های یک بار مصرف و روی سطح صاف یا قبول استفاه انجام داد.
داویدلید موفقیت روش، اناوری موسوم به “FEMIA” در آذرج است در این روش نمونه بزاق روی ماده قرار می گیرد و با کمک روش بینابنمایی ارتقایافته سطحی رامان که از نور لیزر برای بررسی نحوه ارتعاش مولکولهای نمونه بررسی استفاده می کند، تجزیه و تحلیل می شود.
برای اولین بار حتی اگر تنها کمی در نمونه وجود داشته باشد. یکی دیگر از نوآوری‌های مهم این سیستم، استفاده از الگوریتم‌های پیشرفته ماشینی برای شناسایی نشانه‌های بسیار کوچک در داده‌های آزمایش است که به پژوهشگران امکان می‌دهند تا وجود ویروس و تراکم آن را دقیقا مشخص کنند.
“دبادرتا پاریا” (Debadrita Paria) پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: تشخیص نوری بدون برچسب همراه ماشینی، به ما امکان می دهد تا یک پلتفرم واحد داشته باشد که می تواند تعدادی از ویروس ها را با کشف و گزینش پذیرایی بیشتر و آزمایش بسیار سریع کند. .
ماده حسگر را می‌توان روی هر نوع سطحی قرار داد. از دستگیره و ورودی ساختمان گرفته تا ماسک و منسوجات.
گراسیاس گفت: با استفاده از این فناوری نانو، به تولید حسگرهای بسیار دقیق، قابل تنظیم و شناسایی برای تشخیص کووید19 دستهایم که هم صفت و هم پایدار هستند و نه تنها برای استفاده روی حسگرهای مبتنی بر تراشه، بلکه برای ابزارهای پوشیدنی. نیز مهم به شماره می‌روند.
وی افزود ششی شحگ
بارمان گفت: پلتفرم ما از پاندمی کنونی کوید -۱۹ فراتر می‌رود. ما می‌توانیم از آن برای تشخیص ویروس‌های متفاوت استفاده کنیم. به عنوان نمونه می‌توانیم آن را برای تفکیک کردن ویروس‌ویروس از ویروس آنوانزای زیرگروه H1N1 به کار ببریم. این یک معضل بزرگ است که با استفاده از آزمایش های سریع قابل تشخیص نیست.
این گروه پژوهشی به ادامه بررسی خود در کاربرد این فناوری هستند
این پژوهش، در مجله «نانو لترز» به چاپ رسید.
46