چند بار میتوان مهریه را اجرا گذاشت

امکان اجرای مجدد مهریه به ماهیت حقوقی بخشش یا عدم پیگیری قبلی آن بستگی دارد. در صورت ابراء مهریه، زن دیگر نمی تواند آن را مطالبه کند، اما در حالت هبه، حق رجوع و مطالبه مجدد محفوظ است. همچنین در بذل مهریه (در طلاق خلع یا مبارات)، رجوع در ایام عده امکان پذیر است. مهریه، یکی از حقوق مالی مهم و بنیادین زن در عقد نکاح است که قانون گذار به جهت حمایت از حقوق وی، ابزارهای مختلفی برای مطالبه و وصول آن پیش بینی کرده است. اما در مسیر زندگی مشترک، گاه شرایطی پیش می آید که زن یا بخشی از مهریه خود را مطالبه کرده و یا به دلایلی از آن چشم پوشی می کند. این وضعیت، این پرسش اساسی را در ذهن بسیاری از زوجین ایجاد می کند که آیا پس از چنین اقداماتی، زن همچنان می تواند برای بار دوم یا چندم مهریه خود را به اجرا بگذارد؟ پاسخ به این سؤال، نیازمند درک دقیق تمایز میان مفاهیم حقوقی مانند ابراء، بذل و هبه مهریه است که هر یک پیامدهای حقوقی متفاوتی بر حق مطالبه مجدد مهریه دارند. در این مقاله به تشریح جامع و دقیق این موارد خواهیم پرداخت تا ابهامات موجود در این زمینه رفع گردد.

مکانیسم های قانونی مطالبه مهریه در ایران

مهریه به محض جاری شدن عقد نکاح، حق مسلم و قانونی زن تلقی می شود و او هر زمان که بخواهد می تواند آن را مطالبه کند. این حق، فارغ از عندالمطالبه یا عندالاستطاعه بودن مهریه، برای زن پابرجاست، با این تفاوت که نحوه و زمان مطالبه و وصول مهریه بسته به نوع آن، می تواند متغیر باشد. مهریه عندالمطالبه به این معناست که زن هر زمان اراده کند، می تواند تمام یا بخشی از مهریه خود را از مرد مطالبه کند و مرد مکلف به پرداخت فوری آن است. در مقابل، مهریه عندالاستطاعه مشروط به توانایی مالی مرد است و زن تنها در صورتی می تواند آن را مطالبه کند که مرد توانایی پرداخت آن را داشته باشد. این تشخیص توانایی مالی نیز معمولاً از طریق دادگاه و با ارائه دلایل و مدارک انجام می پذیرد.

برای مطالبه مهریه، دو مسیر اصلی پیش روی زن قرار دارد که هر یک ویژگی ها، مزایا و مراحل خاص خود را دارند. انتخاب روش مناسب بستگی به شرایط پرونده، شناخت زن از اموال همسر و سرعت مورد انتظار دارد.

مطالبه مهریه از طریق اداره ثبت اسناد رسمی

این روش برای مطالبه مهریه، غالباً گزینه سریع تر و کم هزینه تری محسوب می شود، به خصوص اگر زن اطلاعات دقیقی از اموال منقول (مانند حساب های بانکی، خودرو) و غیرمنقول (مانند ملک) همسر خود داشته باشد. فرایند کار به این صورت است که ابتدا زن با مراجعه به دفتر ازدواجی که عقد نکاح در آن ثبت شده، تقاضای صدور اجراییه مهریه را می نماید. پس از صدور اجراییه، این سند به اداره اجرای ثبت اسناد رسمی ارسال می شود و زن با معرفی اموال همسر خود، درخواست توقیف و فروش آن ها را برای وصول مهریه ارائه می دهد. مزیت اصلی این روش، سادگی نسبی و عدم نیاز به تشکیل جلسات متعدد دادگاه است، اما محدودیت آن در این است که اگر مرد مالی برای توقیف نداشته باشد و یا زن نتواند اموالی را معرفی کند، ادامه فرایند از طریق ثبت با دشواری مواجه شده و ممکن است زن مجبور به مراجعه به دادگاه شود.

مطالبه مهریه از طریق مراجع قضایی (دادگاه خانواده و شورای حل اختلاف)

در صورتی که مهریه کمتر از بیست میلیون تومان باشد، زن می تواند دادخواست خود را به شورای حل اختلاف محل اقامت مرد ارائه دهد. شوراهای حل اختلاف با سرعت بیشتری به پرونده ها رسیدگی می کنند و معمولاً تلاش بر مصالحه طرفین دارند. اما اگر میزان مهریه بیش از بیست میلیون تومان باشد، صلاحیت رسیدگی با دادگاه خانواده است. در این حالت، زن باید با مراجعه به دفاتر خدمات قضایی، دادخواست مطالبه مهریه را ثبت کند. مطالبه مهریه از طریق دادگاه، مزایای مهمی دارد که در برخی موارد از مسیر ثبتی کارآمدتر است.

• یکی از مهم ترین مزایا، امکان درخواست جلب مرد تا سقف ۱۱۰ سکه بهار آزادی است، در صورتی که مرد توانایی پرداخت مهریه را نداشته باشد و دادخواست اعسار او نیز مورد پذیرش قرار نگیرد یا اقساط مصوب را پرداخت نکند.
• همچنین، زن می تواند در ابتدای طرح دعوی، پیش از ابلاغ حکم و حتی پیش از تشکیل جلسه دادگاه، از دادگاه تقاضای توقیف اموال مرد را کند. این اقدام موسوم به «توقیف خواسته» یا «توقیف اموال معادل مهریه» است و به زن کمک می کند تا از نقل و انتقال احتمالی اموال توسط مرد جلوگیری کرده و حق خود را محفوظ بدارد.

مفهوم مستثنیات دین

در فرایند توقیف اموال برای مهریه، نکته حائز اهمیت آشنایی با مفهوم «مستثنیات دین» است. مستثنیات دین به اموالی گفته می شود که طبق قانون، حتی در صورت بدهکاری مرد، قابل توقیف برای پرداخت بدهی (از جمله مهریه) نیستند. هدف از این قانون، حفظ حداقل معیشت و زندگی آبرومندانه برای فرد بدهکار و خانواده اش است. مهم ترین مصادیق مستثنیات دین شامل موارد زیر است:

• منزل مسکونی که در شأن عرفی و اجتماعی فرد بدهکار باشد.
• لوازم و اثاثیه ضروری زندگی که برای ادامه حیات او و افراد تحت تکفلش لازم است.
• ابزار و وسایل کار یا کسبی که برای امرار معاش او ضروری است.
• مواد غذایی به میزان نیاز فرد و افراد تحت تکفل او برای مدت معقول.
• کتب و ابزار علمی و پژوهشی متناسب با شأن علمی فرد (در صورتی که شغل او ایجاب کند).

بنابراین، دادگاه تنها می تواند اموالی را توقیف کند که جزء مستثنیات دین محسوب نشوند و توقیف آن ها خللی در زندگی حداقلی مرد ایجاد نکند. تشخیص شأن و ضرورت نیز بر عهده قاضی است.

بررسی امکان مطالبه مجدد مهریه: ابراء، بذل و هبه

یکی از سؤالات کلیدی و چالش برانگیز در پرونده های خانواده، امکان مطالبه مجدد مهریه پس از یک بار اقدام یا بخشش آن است. اصل کلی این است که پس از یک بار مطالبه و وصول کامل مهریه، امکان مطالبه مجدد وجود ندارد؛ اما اگر زن بخشی از مهریه را بخشیده باشد یا به دلایلی مطالبه را متوقف کرده باشد، وضعیت حقوقی او متفاوت خواهد بود. درک تمایز میان سه اصطلاح حقوقی ابراء، بذل و هبه مهریه برای پاسخگویی به این پرسش حیاتی است، زیرا هر یک از این افعال، پیامدهای حقوقی متمایزی بر حق زن در رجوع و مطالبه دوباره مهریه دارند.

ابراء مهریه: بخشش قطعی و بی بازگشت

ابراء در اصطلاح حقوقی به معنای اسقاط دین از جانب طلبکار (زن) است. زمانی که زن مهریه خود را ابراء می کند، به این معناست که از حق خود بر مهریه به طور کامل و قطعی صرف نظر کرده و مرد را از پرداخت آن بری الذمه می نماید. این عمل حقوقی، دین مرد را به طور کامل ساقط می کند و هیچ حقی برای زن جهت رجوع از بخشش خود باقی نمی گذارد.

ابراء مهریه، عملی حقوقی است که با اراده زن صورت می گیرد و به موجب آن، زن حق خود را بر مهریه به طور کامل و برای همیشه ساقط می کند. پس از ابراء، مرد هیچ تکلیفی به پرداخت مهریه نخواهد داشت و زن نیز از نظر قانونی، حق مطالبه مجدد آن را ندارد.

بنابراین، در حالتی که زن مهریه را ابراء کرده باشد، پاسخ صریح به این سؤال که چند بار می توان مهریه را اجرا گذاشت؟ این است که به هیچ عنوان نمی تواند آن را مجدداً به اجرا بگذارد. ابراء یک عمل غیرقابل برگشت است و زن باید قبل از انجام آن، از تصمیم خود کاملاً آگاه و مطمئن باشد. ثبت ابراء معمولاً در دفاتر اسناد رسمی یا ضمن صورت جلسه دادگاه انجام می شود و باید به وضوح نیت زن مبنی بر اسقاط دین مشخص باشد.

بذل مهریه در طلاق خلع و مبارات: بخشش با قابلیت رجوع مشروط

بذل مهریه به حالتی گفته می شود که زن، مهریه یا بخشی از آن را در قبال جاری شدن طلاق به مرد می بخشد. این وضعیت اغلب در طلاق های از نوع خلع یا مبارات رخ می دهد که در آن زن به دلیل کراهت شدید از همسرش، حاضر به بخشیدن مهریه (یا مالی معادل آن) می شود تا طلاق جاری گردد. این بخشش در واقع نوعی معامله است که در ازای آن، مرد راضی به طلاق می شود.

نکته حقوقی بسیار مهم در مورد بذل مهریه این است که اگرچه زن مهریه خود را بخشیده، اما این بخشش در ایام عده طلاق خلع یا مبارات، قابلیت رجوع دارد. یعنی اگر زن در طول مدت عده طلاق (معمولاً سه طهر برای زن یائسه و غیرحامله، و تا وضع حمل برای زن حامله) از بذل مهریه خود پشیمان شود و به مهریه خود رجوع کند، طلاق لغو شده و باطل می گردد. در این صورت، رابطه زوجیت بین آن ها برقرار باقی می ماند و زن می تواند مهریه خود را مجدداً مطالبه کند. اما اگر ایام عده به پایان برسد و زن از بذل خود رجوع نکند، طلاق قطعی شده و حق رجوع از مهریه نیز از بین می رود.

بنابراین، در پاسخ به سؤال اصلی مقاله، در صورتی که زن در ایام عده از بذل مهریه در طلاق خلع یا مبارات رجوع کند، امکان مطالبه مجدد مهریه وجود دارد. این امر نشان می دهد که بذل مهریه، یک بخشش مطلق و قطعی مانند ابراء نیست و تحت شرایطی خاص، قابل برگشت است.

هبه مهریه: هدیه با حق رجوع

هبه مهریه به معنای هدیه دادن مهریه توسط زن به شوهر است. در این حالت، زن مهریه خود را به عنوان یک هدیه به مرد می بخشد، بدون اینکه در قبال آن انتظار چیزی (مانند طلاق) داشته باشد. تفاوت کلیدی هبه با ابراء و بذل در این است که در هبه، حق رجوع از هبه برای زن محفوظ است. مطابق قانون مدنی، واهب (هبه کننده) می تواند از هبه خود رجوع کند، مگر در موارد استثنائی.

این موارد استثنائی که مانع رجوع از هبه می شوند، عبارتند از:

• در صورتی که متهب (کسی که هدیه را دریافت کرده) پدر یا مادر یا اولاد واهب باشد.
• در صورتی که هبه معوض بوده و عوض آن داده شده باشد (یعنی در مقابل هبه، چیزی دریافت شده باشد).
• در صورتی که مال موهوبه از ملکیت متهب خارج شده باشد (مثلاً آن را فروخته باشد) یا به آن اضافه شده باشد به گونه ای که دیگر قابل تمایز نباشد.
• در صورتی که مال موهوبه تلف شده باشد.

با توجه به این توضیحات، اگر زن مهریه خود را به مرد هبه کرده باشد و هیچ یک از موارد استثنائی فوق وجود نداشته باشد، زن می تواند در هر زمانی (حتی سال ها پس از هبه و حتی پس از طلاق) از هبه خود رجوع کرده و مهریه را مطالبه کند. این حق رجوع، محدودیتی از نظر تعداد دفعات ندارد؛ یعنی زن می تواند هر بار که از هبه خود رجوع می کند، مهریه را مطالبه کند. بنابراین، در پاسخ به سؤال اصلی، در حالت هبه مهریه، زن می تواند هر چند بار که بخواهد از هبه رجوع کرده و مهریه را مطالبه کند.

برای درک بهتر تفاوت های اساسی میان این سه مفهوم حقوقی مهم، جدول زیر می تواند مفید باشد:

ویژگی	ابراء مهریه	بذل مهریه	هبه مهریه
تعریف	اسقاط کامل دین مهریه توسط زن	بخشش مهریه در ازای وقوع طلاق (خلع/مبارات)	هدیه دادن مهریه توسط زن به مرد
قابلیت رجوع	غیرقابل رجوع	قابل رجوع در ایام عده طلاق (با ابطال طلاق)	قابل رجوع (مگر در موارد استثنائی قانونی)
اثر حقوقی	سقوط کامل دین مرد	جاری شدن طلاق مشروط به عدم رجوع در عده	دین مرد به طور کامل ساقط نمی شود مگر با رجوع نکردن زن
امکان مطالبه مجدد	خیر، به هیچ عنوان	بله، در صورت رجوع در ایام عده	بله، با رجوع از هبه
شرایط اصلی وقوع	اراده زن مبنی بر بخشش قطعی	کراهت زن از مرد و تمایل به طلاق	اراده زن مبنی بر هدیه دادن مهریه

با توجه به این تفاسیر، دقت در انتخاب واژگان و نحوه ثبت حقوقی بخشش مهریه (اعم از ابراء، بذل یا هبه) از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. بسیاری از اختلافات و پرونده های قضایی مربوط به مهریه، ناشی از عدم آگاهی دقیق از این تمایزات حقوقی و ثبت نادرست توافقات است. لذا، توصیه اکید می شود که قبل از هرگونه اقدام یا امضای سندی در خصوص مهریه، با وکیل متخصص خانواده مشورت شود.

ملاحظات کلیدی در فرایند مطالبه مهریه

فرایند مطالبه مهریه فراتر از صرفاً به اجرا گذاشتن آن است و شامل ملاحظات حقوقی و اجرایی متعددی می شود که اطلاع از آن ها برای هر دو طرف (زن و مرد) ضروری است. این ملاحظات می توانند بر سرعت، چگونگی و نتیجه نهایی وصول مهریه تأثیرگذار باشند.

قانون ۱۱۰ سکه مهریه: محدودیت ها و تبعات

یکی از مهم ترین تحولات قانونی در زمینه مهریه، تصویب قانون حمایت خانواده است که محدودیت هایی را برای صدور حکم جلب در خصوص مهریه تعیین کرده است. مطابق این قانون، مرد تنها تا سقف ۱۱۰ سکه بهار آزادی (یا معادل ریالی آن به نرخ روز) می تواند بابت عدم پرداخت مهریه جلب و بازداشت شود. این به معنای آن نیست که مهریه زن محدود به ۱۱۰ سکه است؛ زن همچنان مالک تمام مهریه خود است و می تواند برای تمام آن مطالبه کند، اما مکانیسم اجرایی و ضمانت اجرای کیفری (جلب) تنها برای ۱۱۰ سکه اول اعمال می شود.

سرنوشت مهریه مازاد بر ۱۱۰ سکه: پس از پرداخت ۱۱۰ سکه، مرد دیگر به دلیل نپرداختن باقی مانده مهریه جلب نخواهد شد. برای وصول مهریه مازاد بر ۱۱۰ سکه، زن باید اموال دیگری از مرد را به دادگاه یا اداره ثبت معرفی کند تا از طریق توقیف و فروش آن اموال، مابقی مهریه خود را دریافت نماید. در صورتی که مرد مالی برای توقیف نداشته باشد و یا زن نتواند مالی را معرفی کند، وصول مهریه مازاد بر ۱۱۰ سکه عملاً بسیار دشوار و گاه ناممکن خواهد بود.

شرایط جلب و آزادی مرد: اگر مردی توانایی پرداخت مهریه تا ۱۱۰ سکه را نداشته باشد و دادخواست اعسار او نیز مورد پذیرش قرار نگیرد و یا اقساط مصوب را پرداخت نکند، به درخواست زن می تواند جلب و بازداشت شود. آزادی او معمولاً منوط به پرداخت اقساط یا پیش پرداخت مهریه خواهد بود.

توافقات مهریه در طلاق توافقی

در طلاق توافقی، زن و شوهر با توافق یکدیگر، تصمیم به جدایی می گیرند و در خصوص تمامی حقوق مالی و غیرمالی (از جمله مهریه، نفقه، حضانت فرزندان، اجرت المثل و…) به تفاهم می رسند. در این نوع طلاق، توافقنامه مکتوب طرفین، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و دادگاه نیز بر اساس همین توافقنامه، حکم طلاق را صادر می کند. زن می تواند در طلاق توافقی، تمام یا بخشی از مهریه خود را ببخشد. این بخشش ممکن است در ازای دریافت سایر حقوق (مانند حضانت فرزندان، حق طلاق، یا حتی صرفاً به دلیل تمایل به جدایی سریع تر) صورت گیرد.

نقش توافقنامه: آنچه در طلاق توافقی به ثبت می رسد، سند قانونی محسوب می شود و در آینده، دادگاه مطابق با مفاد همان توافقنامه عمل خواهد کرد. لذا، دقت در تنظیم متن توافقنامه و مشخص کردن دقیق نوع بخشش مهریه (ابراء، بذل یا هبه) بسیار حیاتی است تا از ابهامات و اختلافات احتمالی در آینده جلوگیری شود. برای مثال، اگر زن در ازای حضانت فرزند، مهریه را ببخشد و این توافق به صورت ابراء ثبت شود، دیگر حق رجوعی نخواهد داشت.

ممنوع الخروجی بابت مهریه

یکی از ابزارهایی که زن برای اعمال فشار بر مرد جهت پرداخت مهریه می تواند از آن استفاده کند، درخواست ممنوع الخروجی مرد است. این اقدام زمانی صورت می گیرد که مرد بدهکار مهریه باشد و از پرداخت آن امتناع کند. دادگاه یا اداره ثبت با درخواست زن، حکم ممنوع الخروجی مرد را صادر می کند تا وی نتواند از کشور خارج شود.

• شرایط اعمال ممنوع الخروجی: این حکم معمولاً پس از صدور اجراییه و در صورت عدم پرداخت مهریه توسط مرد صادر می شود.
• نحوه رفع ممنوع الخروجی: مرد برای رفع ممنوع الخروجی خود می تواند با زن برای پرداخت مهریه به صورت نقدی یا اقساطی توافق کند، مهریه را بپردازد، یا در دادگاه دادخواست اعسار از پرداخت مهریه را تقدیم کرده و حکم تقسیط مهریه را بگیرد. پس از پرداخت پیش پرداخت و حداقل یک قسط، می تواند تقاضای رفع ممنوع الخروجی نماید.

دادخواست اعسار از پرداخت مهریه

اگر مرد توانایی مالی برای پرداخت یکجای تمام مهریه را نداشته باشد، می تواند به دادگاه دادخواست اعسار از پرداخت مهریه تقدیم کند. اعسار به معنای عدم توانایی مالی برای پرداخت بدهی است. در صورت اثبات اعسار، دادگاه با توجه به وضعیت مالی مرد، میزان مهریه و شأن طرفین، حکم به تقسیط مهریه صادر می کند. این حکم شامل یک پیش پرداخت (معمولاً بخشی از ۱۱۰ سکه) و سپس اقساط ماهانه یا دوره ای می شود.

تأثیر اعسار بر روند مطالبه مهریه: با صدور حکم اعسار و تقسیط مهریه، فرایند مطالبه مهریه تغییر می کند. دیگر امکان جلب مرد به دلیل نپرداختن کل مهریه وجود ندارد، مگر اینکه مرد اقساط تعیین شده توسط دادگاه را پرداخت نکند. در چنین شرایطی، زن می تواند برای اقساط معوقه از طریق دادگاه اقدام و درخواست جلب مرد را تا سقف ۱۱۰ سکه مطرح کند. این دادخواست، حقوق مرد را برای حفظ حداقل زندگی در برابر مهریه سنگین تضمین می کند و از طرفی، حق زن برای دریافت مهریه را به صورت تدریجی و ممکن الوصول حفظ می نماید.

نکات کاربردی و توصیه های حقوقی برای مطالبه مهریه

پرونده های مهریه اغلب پیچیدگی های خاص خود را دارند و اطلاع از برخی نکات کاربردی می تواند به طرفین در مواجهه با این مسائل کمک کند:

• ارسال اظهارنامه مطالبه مهریه: زن می تواند پیش از طرح هرگونه دعوی در دادگاه، از طریق ارسال یک اظهارنامه رسمی به مرد، مطالبه مهریه خود را اعلام کند. این اقدام می تواند جنبه اخطاری داشته و گاهی اوقات منجر به حل و فصل مسالمت آمیز موضوع و پرداخت مهریه توسط مرد شود و از فرسایش طولانی مدت در دادگاه جلوگیری کند.
• بررسی هزینه های دادرسی: مطالبه مهریه از طریق دادگاه، مستلزم پرداخت هزینه های دادرسی است که معمولاً معادل ۳.۵ درصد از خواسته دعوی (مبلغ مهریه) محاسبه می شود. این مبلغ در مورد مهریه های بالا می تواند بسیار سنگین باشد. در مقابل، مطالبه از طریق اداره ثبت معمولاً کم هزینه تر و در برخی موارد تقریباً بدون هزینه است. زن می تواند همزمان با دادخواست مطالبه مهریه، دادخواست اعسار از پرداخت هزینه های دادرسی را نیز ارائه دهد.
• اهمیت ثبت رسمی بخشش مهریه: هرگونه بخشش، ابراء، بذل یا هبه مهریه، باید به صورت رسمی و در اسناد معتبر (مانند دفاتر اسناد رسمی یا ضمن صورت جلسه دادگاه) ثبت شود تا از هرگونه ابهام یا انکار در آینده جلوگیری به عمل آید. توافقات شفاهی در این زمینه، از اعتبار کافی برخوردار نیستند و می توانند منشأ اختلافات جدی شوند.
• شرایط عندالمطالبه و عندالاستطاعه: اگر مهریه عندالمطالبه باشد و مرد مالی برای توقیف نداشته باشد، اقدام از طریق دادگاه برای درخواست جلب (تا سقف ۱۱۰ سکه) گزینه مؤثرتری است. اما در مهریه عندالاستطاعه، نه امکان جلب وجود دارد و نه ممنوع الخروجی، مگر اینکه زن بتواند استطاعت مالی مرد را ثابت کرده و یا مالی از او معرفی کند.
• ضرورت مراجعه به وکیل متخصص خانواده: با توجه به پیچیدگی های حقوقی و ظرایف قانونی مسائل مربوط به مهریه، به ویژه در تمایز میان ابراء، بذل و هبه، مشورت با یک وکیل متخصص خانواده برای هر دو طرف اکیداً توصیه می شود. یک وکیل می تواند با ارائه مشاوره دقیق، تنظیم صحیح دادخواست ها یا توافقنامه ها و پیگیری موثر پرونده، از تضییع حقوق شما جلوگیری کند.

نتیجه گیری

پاسخ به این پرسش که چند بار میتوان مهریه را اجرا گذاشت، بستگی کامل به نوع و ماهیت حقوقی اقدامی دارد که زن پیشتر در خصوص مهریه خود انجام داده است. همان طور که تشریح شد، ابراء مهریه به معنای بخشش قطعی و غیرقابل رجوع است و پس از آن، زن دیگر هیچ گونه حق مطالبه ای نخواهد داشت. در مقابل، هبه مهریه یک هدیه با قابلیت رجوع است و زن می تواند در اغلب موارد، از هبه خود منصرف شده و مهریه را مطالبه کند. همچنین، بذل مهریه در طلاق خلع یا مبارات، نوعی بخشش مشروط است که زن حق رجوع از آن را در ایام عده دارد و در صورت اعمال این حق، طلاق ملغی شده و مهریه قابل مطالبه مجدد خواهد بود.

پیچیدگی های حقوقی مربوط به مهریه، به ویژه در تمایز میان این مفاهیم و در نظر گرفتن قوانین مربوط به ۱۱۰ سکه و مستثنیات دین، اهمیت آگاهی و دقت نظر را دوچندان می کند. لذا، تصمیم گیری در خصوص مطالبه، بخشش یا هرگونه توافق درباره مهریه، باید با مطالعه کامل، آگاهی از تبعات حقوقی و در صورت لزوم، با مشورت حقوقی از وکلای متخصص انجام شود تا از بروز مشکلات و تضییع حقوق در آینده جلوگیری به عمل آید.