فیلم «پیر پسر» را می‌توان مهمترین اثر به نمایش درآمده در این دوره از جشنواره فیلم فجر دانست، فیلمی پرکشش، پرحاشیه با قصه‌ای خط قرمزی و سکانس‌هایی که پیش از آن در سینمای ایران نمونه‌های مشابه آن را ندیده بودیم.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، فیلم سینمایی «پیر پسر» ساخته اکتای براهنی یکی از فیلم‌های به نمایش درآمده در بخش ویژه چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر بود، اثری که پس از چند سال ماندن در صف اکران، برای نخستین بار در کشور به روی پرده رفت.
فیلم براهنی یکی از طولانی‌ترین فیلم‌های تاریخ سینماست، اثری نزدیک یه ۲۰۰ دقیقه که شاید تا پیش از دیدن آن همه تصور کنند نمی‌توانند تا پایان آن را تماشا کنند، اما قطعاً وقتی دیدن فیلم را شروع کنید، نمی‌توانید تا با بالا آمدن تیتراژ چشم از پرده سینما بردارید و بیش از سه ساعت درگیر زندگی شخصیت‌هایی می‌شوید که زندگی عجیب و غریب و البته وحشتناکی دارند.
این فیلم در ابتدا درامی اجتماعی با رگه‌هایی از کمدی با حال و هوای جذاب است، اما هرچه جلوتر می‌رویم فیلم تغییر ژانر می‌دهد و به مرور تبدیل می‌شود به یک درام جنایی با رگه‌هایی از خشونت عریان.
داستان «پیرپسر» درخصوص خانواده‌ای سه نفره (پدر و دو فرزند) است که در آپارتمانی دو طبقه و قدیمی ساکن هستند، هردو پسر که سن و سال بالایی دارند به دنبال راضی کردن پدر برای فروش خانه هستند، اما پدرشان که مردی معتاد، دائم‌الخمر و هوس‌باز است، هر بار از زیر بار فروش خانه فرار می‌کند و بیشتر از زندگی فرزندانش، به فکر عیش و نوش خود است. رابطه پدر (با بازی حسن پورشیرازی) و پسرانش (با بازی حامد بهداد و محمد ولی‌زادگان) به هیچ وجه شبیه پدر و پسرهای معمولی نیست و هر اتفاقی که در خلال داستان زندگی آن‌ها می‌افتد، این رابطه را پیچیده تر و اندک عاطفه موجود را به مرور از بین میبرد.
یکی از بارزترین نکات فیلم اکتای براهنی عملکرد منحصر به فرد بازیگران آن است، حامد بهداد، لیلا حاتمی ، محمد ولی‌زادگان و محمدرضا داوودنژاد همگی بازی‌های خوبی از خود به نمایش گذاشتند و یکی از بهترین خروجی‌هایشان روی به تصویر کشیدند اما سرآمد گروه بازیگران حسن پورشیرازی بود که نقش غلام را درخشان و خیره‌کننده بازی کرد.
بازی پورشیرازی در «پیر پسر» یک سر و گردن از بازی همه ستاره‌های جوان این فیلم بالاتر است و این بازیگر پیشکوست درخششی در سطح ستاره‌های جهانی سینما را از خود نشان می‌دهد. اگر هیئت انتخاب جشنواره می‌توانست کمی مهربان‌تر به این فیلم نگاه کند و «پیر پسر» را وارد بخش مسابقه کند، قطع به یقین سیمرغ بهترین بازیگر جشنواره به پورشیرازی می‌رسید تا این بازیگر خوش نام ۶۶ ساله پس از سال‌ها تلاش در سینما و بارها ناکامی در تصاحب سیمرغ، این بار حقش را از جشنواره فیلم فجر می‌گرفت.
البته «پیر پسر» نکات خط قرمزی فراوانی در محتوا و ساختار دارد، نکاتی که اگر برطرف نشود قطعاً با این سروشکل اجازه اکران عمومی نخواهد داشت و اگر هم تمام آن‌ها برای اکران عمومی حذف شود، شاید یک ساعت از فیلم کاسته شود و این موضوع ضربه بزرگی به خروجی اثر می‌زند.
در کل فیلم «پیر پسر» را می‌توان مهمترین اثر به نمایش درآمده در این دوره از جشنواره فیلم فجر دانست، فیلمی پرکشش، پرحاشیه با قصه‌ای خط قرمزی و سکانس‌هایی که پیش از آن در سینمای ایران نمونه‌های مشابه آن را ندیده بودیم.