دانشگاه راتگرز اعلام کرد؛
طبق مطالعه دانشگاه راتگرز، موارد مستند اختلال طیف اوتیسم (ASD) در منطقه متروی نیویورک-نیوجرسی بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ تا ۵۰۰ درصد افزایش یافته است که بیشترین افزایش را در میان کودکان بدون ناتوانی ذهنی داشته است.
به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، برخلاف یافته‌های قبلی، افزایش شیوع به‌طور نامتناسبی بر کودکان بدون ناتوانی‌های ذهنی همزمان تأثیر می‌گذارد.
طبق مطالعه دانشگاه راتگرز، موارد مستند اختلال طیف اوتیسم (ASD) در منطقه متروی نیویورک-نیوجرسی بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ تا ۵۰۰ درصد افزایش یافته است که بیشترین افزایش را در میان کودکان بدون ناتوانی ذهنی داشته است.
این برخلاف یافته‌های گذشته است که نشان می‌دهد اوتیسم معمولاً با اختلالات فکری همراه است.
جوزفین شنودا، استاد کمکی در دانشکده بهداشت عمومی راتگرز و نویسنده اصلی این مطالعه که امروز (۲۶ ژانویه) در مجله Pediatrics منتشر شد، گفت: یکی از فرضیات در مورد ASD این است که در کنار ناتوانی‌های ذهنی رخ می‌دهد. این ادعا توسط مطالعات قدیمی‌تر تأیید شده است که نشان می‌دهد تا ۷۵ درصد از کودکان مبتلا به اوتیسم دارای ناتوانی ذهنی هستند.
شنودا گفت: آنچه مقاله ما نشان می‌دهد این است که این فرض درست نیست. در واقع، در این مطالعه، از هر سه کودک مبتلا به اوتیسم، دو نفر هیچ ناتوانی ذهنی نداشتند.
محققان با استفاده از داده‌های دوسالانه از مطالعه اوتیسم نیوجرسی، ۴۶۶۱ کودک ۸ ساله مبتلا به ASD را در چهار شهرستان نیوجرسی (اسکس، هادسون، اوشن و یونیون) در طول دوره مطالعه شناسایی کردند. از این تعداد، ۱۵۰۵ نفر (۳۲.۳ درصد) دارای معلولیت ذهنی بودند. ۲۷۶۴ نفر (۵۹.۳ درصد) این کار را نکردند.
تجزیه و تحلیل بعدی نشان داد که میزان ASD همزمان با ناتوانی ذهنی بین سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۶ دو برابر شده است – از ۲.۹ در هر ۱۰۰۰ به ۷.۳ در هر ۱۰۰۰. نرخ ASD بدون ناتوانی ذهنی پنج برابر شد و از ۳.۸ در هر ۱۰۰۰ به ۱۸.۹ در هر ۱۰۰۰ رسید.
شنودا گفت که ممکن است توضیحاتی برای افزایش مشاهده شده وجود داشته باشد، اگرچه تحقیقات بیشتری برای مشخص کردن علل دقیق مورد نیاز است.
والتر زاهورودنی، دانشیار دانشکده پزشکی راتگرز نیوجرسی و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: آگاهی و آزمایش بهتر ASD نقش مهمی دارد. اما این واقعیت که ما شاهد افزایش ۵۰۰ درصدی اوتیسم در بین کودکان بدون هیچ گونه ناتوانی ذهنی بودیم – کودکانی که می‌دانیم در حال سقوط هستند – نشان می‌دهد که چیز دیگری نیز باعث این افزایش می‌شود.
نشان داده شده است که شیوع ASD با نژاد و وضعیت اجتماعی و اقتصادی مرتبط است. مطالعه راتگرز مشخص کرد که کودکان سیاه‌پوست مبتلا به ASD و بدون ناتوانی ذهنی ۳۰ درصد کمتر در مقایسه با کودکان سفیدپوست شناسایی می‌شوند، در حالی که کودکانی که در مناطق مرفه زندگی می‌کنند ۸۰ درصد بیشتر احتمال دارد که مبتلا به ASD و بدون ناتوانی ذهنی در مقایسه با کودکان در این کشور شناسایی شوند. مناطق محروم
با استفاده از داده‌های مطالعه اوتیسم نیوجرسی و داده‌های سرشماری ایالات متحده، محققان توانستند میزان کم‌شماری ASD را در چهار شهرستان تخمین بزنند.
شنودا گفت که پرداختن به این یافته‌ها می‌تواند به رفع شکاف‌های شناسایی کمک کند و در نهایت خدمات بسیار مورد نیاز ASD را به مناطق کم درآمد برساند.
او گفت: با توجه به اینکه ۷۲ درصد از جمعیت ASD دارای توانایی ذهنی مرزی یا متوسط هستند، باید بر غربالگری زودهنگام، شناسایی زودهنگام و مداخله زودهنگام تاکید شود. از آنجایی که دستاورد‌های عملکرد فکری با مداخله شدید در سنین پایین‌تر متناسب است، ضروری است که غربالگری جهانی، به‌ویژه در جوامع محروم انجام شود.
انتهای پیام/