سرنوشت شهاب سنگ جنجالی که بیل کلینتون را مجبور به کنفرانس خبری کرد چه شد؟/ عکس

پس از اینکه چندین نفر از جمله بیل کلینتون مشکوک شدند که شواهدی از حیات در مریخ وجود دارد، ثابت شد که این شهاب سنگ چیزی بیش از یک توده سنگ و آب در دهه 1990 نیست.

فرضیه دانشمندان جدید درباره شهاب سنگ بحث برانگیز ناسا

این قطعه سنگ چهار میلیارد ساله که در سال 1984 در قطب جنوب کشف شد، پس از آن که گروهی از دانشمندان به رهبری ناسا در سال 1996 اعلام کردند که حاوی فسیل های باکتریایی با اندازه میکروسکوپی است، به تیتر اخبار تبدیل شد.

فرضیه دانشمندان جدید درباره شهاب سنگ بحث برانگیز ناسا

ادعاهای آنها کلینتون را بر آن داشت تا یک کنفرانس مطبوعاتی فوری تلویزیونی درباره این کشف برگزار کند، که به اعتقاد او می تواند بینشی مهم از دنیای ما ارائه دهد. او گفت: «پیامدها آنقدر گسترده و الهام‌بخش هستند که ممکن است تصور شود. این کشف، همانطور که به برخی از قدیمی ترین سؤالات ما پاسخ می دهد، می تواند به سؤالات دیگری نیز پاسخ دهد که ممکن است مهمتر باشند.

بیل کلینتون از این اتهامات برای جمع آوری بودجه بیشتر برای برنامه فضایی ایالات متحده استفاده کرد. با این حال، برخی از دانشمندان قبلاً نسبت به یافته های ناسا تردید داشتند و می خواستند تحقیقات بیشتری انجام دهند. اکنون پس از دهه ها مطالعه دقیق این سنگ چهار پوندی، نتایج جالبی به دست آمده است.

در این مطالعه جدید، محققان مؤسسه علوم کارنگی در واشنگتن نمونه های کوچکی از شهاب سنگ را بررسی کردند و دریافتند که ترکیبات غنی از کربن در واقع نتیجه جریان نمک و آب نمک در میان سنگ برای مدت طولانی است. .

محققان دریافتند که این سنگ در نتیجه دو برخورد در دوره مرطوب و اولیه مریخ که در نزدیکی صخره اتفاق افتاد و سیاره و محیط اطراف آن را گرم کرد، تشکیل شده است. برخورد سوم منجر به فضا شد که در نهایت روی زمین فرود آمد و در سال 1984 در قطب جنوب کشف شد.

جامعه علمی مدت‌هاست که یافته‌های اولیه ناسا مبنی بر اینکه چیزی غیر از علائم حیاتی این ترکیبات آلی را ایجاد کرده است، زیر سوال برده است.

در این مطالعه جدید، محققان از تکنیک‌های جدیدی برای تجزیه و تحلیل کانی‌های موجود در شهاب‌سنگ‌ها استفاده کردند و دریافتند که این مواد با کانی‌های مار مانندی مرتبط هستند. این ماده معدنی به رنگ سبز تیره است که گاهی شبیه پوست مار است و با محیط زمانی مرطوب همراه است. همانطور که در بالا ذکر شد، مریخ اولیه چنین شرایطی را در شکل گیری خود داشت.

محققان می‌گویند میلیاردها سال پیش، آب‌های زیرزمینی مریخ در حین حرکت در شکاف‌های سنگ، کره‌های کوچکی از کربن را تشکیل دادند که باعث شد برخی از دانشمندان در دهه 1990 باور کنند که شواهدی از حیات در مریخ باستانی وجود دارد.

آنها می گویند که همین فرآیند (حرکت آب از طریق شکاف ها) می تواند در زمین اتفاق بیفتد و به توضیح وجود متان در جو مریخ کمک کند.

یکی از فرآیندهایی که در مریخ اولیه اتفاق می افتد، سرپانتینه شدن است که زمانی اتفاق می افتد که سنگ های آتشفشانی غنی از آهن یا منیزیم با آب در گردش برخورد می کنند. این امر ماهیت معدنی آنها را تغییر می دهد و باعث تولید هیدروژن در سنگ می شود.

روش دیگری که ممکن است باعث ایجاد چنین فرآیندی شده باشد، کربناته کردن است که از واکنش سنگ ها با آب اسیدی حاوی دی اکسید کربن محلول حاصل می شود.

ترکیبات آلی کشف شده توسط تیم ناسا در سال 1996 احتمالاً زمانی تشکیل شده اند که سنگ های آتشفشانی مریخ با آب نمکی که روی سنگ جریان دارد واکنش نشان می دهند.

اندرو استیل، نویسنده اصلی این مطالعه گفت: «پیشرفت در فناوری به دستیابی به نتایج جدید کمک کرده است.

او گفت که تیم او متشکل از دانشمندان آمریکایی، آلمانی و بریتانیایی می‌خواستند بفهمند واقعاً چه اتفاقی افتاده است، که یک کشف بسیار هیجان‌انگیز در مورد مریخ بود و نمی‌خواست یافته‌های مطالعه اولیه را رد کند.

استیل می گوید تنها راه برای اثبات وجود حیات میکروبی در مریخ، آوردن نمونه های مریخ به زمین و تجزیه و تحلیل آنها است.

مریخ نورد استقامتی ناسا نیز در مأموریتی مشابه به مریخ فرستاده شد. این ماموریت دو هدف دارد. اولین هدف، تحقیقات علمی برای درک گذشته و حال محیط مریخ و قابلیت سکونت آن است. دلیل دوم جمع آوری نمونه هایی از خاک مریخ برای انتقال به زمین است. ماموریت دیگری که برای سال 2026 برنامه ریزی شده است، بازگرداندن لوله های جمع آوری شده توسط فضانورد “استقامت” به زمین برای تحقیقات جامع تر است.

دهانه «Tide» که مریخ نورد «استقامت» در آن فرود آمد، 28 مایل (45 کیلومتر) طول دارد و حاوی رسوبات یک رودخانه خشک قدیمی است. دانشمندان بر این باورند که 3.5 میلیارد سال پیش، دهانه جزر و مدی محل یک دریاچه بزرگ با دلتا بوده است. اعتقاد بر این است که اگرچه آب دریاچه مدت هاست خشک شده است، اما ممکن است نشانه ای از زندگی گذشته در جایی در دهانه یا دیوار باشد.

مریخ نورد «استقامت» که توسط دانشمندان و مهندسان آژانس فضایی پیشرفته ترین مریخ نورد ناسا محسوب می شود، تعدادی ابزار علمی را برای انجام ماموریت های علمی خود حمل می کند که همگی پیشرفته ترین ابزارهای ناسا برای کاوش در سیارات هستند. تجهیزات علمی مانند رادار نفوذ، طیف سنج برای مطالعه ترکیب خاک، دوربین های متعدد برای گرفتن تصاویر پانوراما و نماهای نزدیک از سطح مریخ با “استقامت”.

چین و ژاپن همچنین قصد دارند در دهه های آینده از سیاره سرخ بازدید کنند و نمونه های سنگ مریخ را برای تحقیق به زمین بازگردانند.

این سنگ کوچک در 27 دسامبر 1984 در قطب جنوب توسط یک تیم شهاب سنگ آمریکایی کشف شد و یکی از سنگ های مورد مطالعه در جهان است. این سنگ کوچک خاکستری مایل به سبز Allan Hills 84001 نامیده می شود زیرا این شهاب سنگ توسط تیمی از شهاب سنگ ها در 27 دسامبر 1984 در منطقه ای به همین نام در قطب جنوب پیدا شد.

دو دانشمند در مطالعه اصلی ناسا با یافته‌های اخیر مخالفت کردند و آنها را “ناامیدکننده” توصیف کردند: کتی توماس کپرتا و سیمون کلمت، ستاره شناسان مرکز فضایی جانسون در هیوستون، در ایمیلی مشترک گفتند که علاوه بر سال 1996، متعهد هستند. مشاهدات

46

دکمه بازگشت به بالا