در سال ١٣٧٨ شمسی ، نمایشگاه دائمی قرآن و عترت در فضایی به مساحت پانصد متر مربع در انتهای حیاط مجموعه فرهنگی بوستان کتاب ، فعالیت خود را به عنوان نخستین موزه قرآن آغاز کرد. هدف از برپایی این نمایشگاه ، نگهداری آثار برجسته و تداوم بخشی و فعالیت های قرآنی و ترویج فرهنگ قرآن بود. مدیریت این مجموعه در ابتدای تاسیس ، زیر نظر سازمان اوقاف و امور خیریه بود. در آن زمان نسخه های خطًی متعددی از ترجمه های مختلف قرآن به فارسی و دیگر زبان ها در این موزه نگهداری می شد. مجددا در سال ١٣٨٠ شمسی پس از توقفی کوتاه ، فعالیت خود را برای عرضه و فروش محصولات فرهنکی قرآنی متمرکز ساخت و به نمایشگاه دائمی قرآن و عترت به مدیریت آقای دکتر محمود اسماعیلی تغییر یافت.
بدین ترتیب در آمد بخش فروشگاه به خود نمایشگاه و درآمد مازاد آن به امور خیریه اختصاص بافت. از جمله آثار موجود در این نمایشگاه می توان به وسائل شخصی مرحوم علامه طباطبایی ، آیة الله اراکی ، و مرحوم علامه عسکری و جز این ها اشاره نمود. در این راستا لباس و عصا ، سجاده ، قلمدان ، آنلاین ، وصیت نامه و جز این ها در معرض نمایش قرار داده شده است. در بخش فروشگاهی این نمایشگاه ، محصولات قرآنی شامل انواع قرآن های نفیس چاپ ایران و خارج از کشور ، ترجمه های قرآن به زبان های گوناگون ، تفاسیر قرآن ، کتاب های علوم و معارف قرآنی ،محصولات هنری قرآنی از جمله خاتم کاری ، مینا کاری ، معرًق و مشبًک ، و انواع کاشی و سرامیک و نرم افزارها و تابلو فرش های قرآنی است.
این مجموعه از موقوفه های رفاه محرومان است که در آمد های حاصل از آن ، هزینه دستگیری محرومان و نیازمندان می باشد. گفتنی است که تولیت این موقوفه از ابتدای فعالیت آن تا کنون زیر نظر شخصیت نامدار و چهره خدمتگزار مشهور ، جناب عماد الاخیار حاج حسین مهدیان می باشد.
پس از دیدار از این مجموعه های وحیانی که هر مصحف شریف به زیبایی خاصی به زیور چاپ تزیین گردیده و با صحافی های برجسته در معرض نمایش و نیز فروش قرار داشت ،که به بیش از دو ساعت ، دو ساعتی که از لحظات عمر انسان بشمار نمی آید ، سپری نموده و به سخنان و تجربیات و تخصص های شنیدنی دکتر اسماعیلی و نیز جناب آقای محمد آجرلو در راستای چگونگی چاپ قرآن های نفیس و جلد کردن آن ها و دهها ویژگی دیگری که در این راستا نسبت به چاپ و تزیین جلد و پوشش این مصحف ها وجود دارد ، گوش فرا داده و از این مجموعه زیبا و دیدنی که تو گویی در یکی از رواق های اعتاب مقدسه قرار داری! زیرا که فضایی معنوی و روحانی در اثر وجود ده ها مصحف شریف در چاپ ها و زیورها و زینت ها، و جلدهای گرانسنگ ، انرژی مثبت خاصی را در این فضا بوجود آورده بود لیک باید این مکان را ترک می نمودیم و با دهها خاطره و بهره از سخن این دو عزیز، سرانجام پس از حدود دو ساعت حضور در این موزه قرآنی ، گام به برون نهاده و تمام شب و ساعت های روز پسین خود را هنوز در آن فصای روحانی حسً می کنم.
در پایان به عنوان ختامه مِسْک ، تربت پاک مزار سالار شهیدان حضرت أباعبد الله الحسین علیه السلام را به این دو عزیز تقدیم داشتم ، و لاجرم و با اکراه از دوری از این فضا و مکان پس از تشکر و سپاس از این حضور زیبا ، رو به سوی کاشانه خویش نهادم.
اللهم أحشرنا مع القرآن ، و الأئمة الأطهار فی الدنیا و الآخرة و لا تحرمنا عن شفاعة الثقلین
آمین
-
-
-
-
-
-
-
-
