تماشای خشونتی که اثرات آن در آینده نمایان می شود

تماشای برنامه های تلویزیونی خشونت آمیز مربوط به دانش آموزان دبیرستانی است.

تماشای خشونتی که اثرات آن در آینده نمایان می شود

طبق یک گزارش شفاف، محققان دانشگاه مونترال (مونترال) محتوای مشخص شده برای تقریباً 2000 کودک 3.5 تا 4.5 ساله را تجزیه و تحلیل کردند.

وقتی این کودکان 12 ساله شدند، محققان از آنها و معلمانشان خواستند تا میزان عملکرد آنها در مدرسه را ارزیابی کنند.

سپس مشخص شد که پسران و دخترانی که در اوایل کودکی در معرض محتوای خشونت آمیز قرار می گیرند، احتمال بیشتری دارد که بعداً “رشد عاطفی محبت آمیز” را تجربه کنند.

دوکتر لیندا پاگانی (لیندا پاگانی) نویسنده اصلی این مقاله توضیح داده است: آن‌ها آبدر پیاین کلاس ششم با تعریف کلاسی، تحدیک تاکیلی و یکتیکی تاکیلی می‌شوند می‌شوند.

وی افزود: در حال حاضر رفتن به دوره راهنمایی برای نوجوانان نشانه مرحله مهمی از رشد نوجوانی آنهاست و احساس غم و اندوه و اضطراب و در خطر بودن وضعیت تحصیلی آنها را پیچیده تر می کند.

تا پیش از این مشخص نبود که او در دوران کودکی در معرض محتوای خشونت آمیز قرار گرفته باشد، چه از نظر تحصیلی و چه از نظر تأثیرات روانی بر کودکان.

دوکر پاگانی گفت: تشخیص عوامل اولیه قابل اصلاح که بر سلامت کودک آینده تأثیر می گذارد، هدف مهمی برای برنامه های سلامت فردی و جامعه است. رووی تعلیم و یکتی تاشیالی ایلمانی در کیه کے کے به دوره طاینہی شهد.

این گروه تحقیقاتی که این هفته در مجله رشد و رفتار اطفال منتشر شد، تصمیم گرفت اثرات طولانی مدت قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت آمیز را در کودکان ارزیابی کند.

والدین پسران و دختران شرکت کننده در این مطالعه گزارش دادند که فرزندان آنها چه نوع برنامه های تلویزیونی را تماشا می کنند. سپس وقتی 12 ساله شدند، بچه ها و معلمان میزان تسلط و پیشرفت تحصیلی و انگیزه و مشارکت آنها در فعالیت های کلاسی را ارزیابی کردند.

محققان داده‌ها را تجزیه و تحلیل کردند تا هرگونه ارتباط معناداری بین مشکلات آن بخش‌ها و محتوای خشونت‌آمیز را که در دوره قبل از مدرسه در معرض آن قرار داشتند، شناسایی کنند.

آنها همچنین سعی کردند اثرات و پیشنهادات قبلی را که ممکن است در زندگی بچه ها تأثیر بگذارد حذف کنند.

در نهایت مشخص شد که تماشای تصاویر خشونت آمیز با خطرات روانی اجتماعی و اختلال تحصیلی در اوایل نوجوانی همراه است.

برای دوکرتان، بایکہ‌هایی با عرض المزید عفیفی و عرض العربیة در کلاس درس و عرض تعریف تاکسیلی تا 12 استفاده شد.

برای پسران نیز همینطور است.

محققان همچنین شاهد کاهش تعامل و تعامل با محیط کلاس، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی در پسران تا سن 12 سالگی بودند.

دکتر پاگانی می‌گوید: بچه‌ها قبل از دبستان معمولاً به شخصیت‌ها و برنامه‌های تلویزیونی فکر می‌کنند و واقعاً می‌دانند که چه چیزی را تماشا می‌کنند. آنها به ویژه در برابر تصاویر طنز قهرمانان و جنایتکارانی که از خشونت به عنوان ابزاری برای حل مشکلات استفاده می کنند آسیب پذیر هستند.

وی افزود: مواجهه مکرر با صحنه های اکشن پرسرعت و ترشح آدرنالین و جلوه های ویژه جذاب می تواند باورها، نگرش ها و برداشت های خشونت آمیز را در تعاملات اجتماعی تغییر دهد و سازگاری با مدرسه را دشوار کند.

جسیکا برنارد یکی از نویسندگان این تحقیق می گوید: قرار گرفتن مکرر در معرض دنیای خصمانه و خشونت آمیز که توسط موجودات عجیب و غریب به نمایش در می آید، درست مانند مشاهده خشونت در زندگی واقعی، باعث ترس و استرس این کودکان می شود و همچنین باعث تصور این کودکان می شود. جامعه خطرناک و ترسناک است و می تواند منجر به واکنشی شود که در موقعیت های اجتماعی بیش از حد معمول مبهم است.

وی افزود: در سال اول ابتدایی که کودکان بیشتر در معرض برخوردهای پرخاشگرانه روی صفحه نمایش قرار می گیرند، ممکن است تصور کنند این رفتار طبیعی است.

पागानी गवेट: ، अमा गरटिन दर सुषाय गुजिया जुविष में में गुटाने बहा केंड बेख है है ता है तथ।।।।।।।।।।।।।।।।।।।।।।।। है तथ।। तथ है है है है है है है है है है है है है है है है है (

محققان امیدوارند که کودکان، والدین و جوامع به این اطلاعات توجه کرده و آن را در نظر بگیرند.

منبع: جوان جوان

خروج از نسخه موبایل