این روانشناس و مدرس دانشگاه روز جمعه در بیانیه ای اظهار داشت: یکی از دلایل اصلی گرایش به تجمل گرایی ، چشم و همه چشم ها حسادت و ناآگاهی از ماهیت وجود و شخصیت واقعی است.
مهدی عسکری پور افزود: احساس ارزشمند به عنوان استعداد و توانایی فردی تعبیر می شود ؛ گاهی اوقات شخص فکر می کند این ارزش به افکار و دیدگاه های دیگران بستگی دارد و بنابراین بر اساس رفتار مصوب جامعه عمل می کند ؛ آنها به عنوان مثال استفاده از اتومبیل های گران قیمت را برای پذیرش و تأیید در جامعه در نظر می گیرند. و کسب اقتدار و احترام.
وی اظهار داشت: دستیابی به رقابت پذیری و برتری (در مقایسه با این مورد) دلیل دیگر حسادت و تجمل گرایی است. در حقیقت ، لذت ناشی از پیروزی و برانگیختن توجه انسان به تجسم و چشم منجر می شود.
به گفته این مدرس دانشگاه ، این موفقیت منجر به رضایت درونی نمی شود زیرا فقط به منظور جلب توجه محقق می شود.
وی تأكید كرد: عدم شناخت از خود در بروز حسادت و نابینایی نیز تأثیر دارد. شخص بدون شناخت توانایی های وجودی به عناصر خارجی متکی است و این منجر به گرایش به تجمل می شود.
این مشاور یادآوری کرد: به عنوان مثال ، یک شخصیت علمی مانند پروفسور مجید سمیعی مجبور نیست با استفاده از وسایل لوکس خود را به نمایش بگذارد و شخصیت خود را نشان دهد. زیرا به ظرفیت و قابلیت های داخلی شهرت دارد.
عسکری پور خاطرنشان کرد: گاهی دستیابی به برخی اهداف و اهداف اجتماعی خاص و … با بهره برداری از حفظ عناصر ظاهری حاصل می شود و بر این اساس باعث گسترش نفاق ، حسادت ، نابینایی و تلفیق با تجمل و فرهنگ کشور می شود.
این متخصص در مورد پیامدهای روانشناختی این پدیده اظهار داشت: ناامیدی و افسردگی یکی از مهمترین تأثیرات و نتایج تجمل گرایی است. در حقیقت ، گرایش به سمت تجمل گرایی ، که هدف آن جلب مقبولیت و تأیید جامعه است ، گاهی محقق نمی شود و این امر موجب ناامیدی و افسردگی می شود.