دکتر احسان مصطفوی ایمنی جمعی را نوعی محافظت در برابر بیماریهای عفونی معرفی کرد و اظهار داشت: “مصونیت جمعی هنگامی رخ می دهد که بخش قابل توجهی از جامعه در اثر بیماری یا واکسیناسیون از عفونت در امان بماند و از این طریق می تواند از افراد سالم در امان باشد.” آنها در برابر بیماری محافظت نمی شوند.
وی افزود: در جمعیتی که اکثریت مردم از مصونیت برخوردار هستند ، این افراد در شیوع بیماری کمک نمی کنند و زنجیره شیوع بیماری شکسته می شود که باعث متوقف یا کند شدن شیوع این بیماری می شود. هرچه نسبت افراد ایمن در این جامعه بیشتر باشد ، احتمال دارد افراد ناامن با بیماران تماس پیدا کرده و از آنها در برابر عفونت ها محافظت کنند. در مورد ایمنی جمعی مبتنی بر نوع بیماری عفونی ، بسته به نوع بیماری عفونی و میزان شیوع آن ، درصد عفونت یا واکسیناسیون 60 تا 90٪ از جمعیت را پوشش می دهد.
مصطفوی ادامه داد: از طرف دیگر باید توجه داشت که ایمنی جمعی فقط برای بیماریهای واگیردار مهم است که در آن انتقال از شخص به شخص دیگر اهمیت دارد. واکسیناسیون گروهی برای ایجاد ایمنی جمعی با موفقیت از شیوع بسیاری از بیماریهای عفونی جلوگیری کرده است. ایمنی جمعی ناشی از واکسن در ریشه کن کردن آبله مرمر در سال 1977 کمک کرده و شیوع سایر بیماریهای عفونی مانند سرخک و فلج اطفال را کاهش می دهد.
وی گفت: “واکسن ها معمولاً 100٪ مؤثر نیستند.” “برخی از سیستم های ایمنی بدن ممکن است به اندازه کافی به واکسن ها پاسخ ندهند تا از ایمنی طولانی مدت اطمینان حاصل شود ، بنابراین برخی از افراد واکسینه شده ممکن است از مصونیت برخوردار شوند.” نه در برابر بیماری. به عنوان مثال ، اثر واکسیناسیون آنفولانزای فصلی 70٪ است. برخی از واکسن های تقویت کننده نیز برای ایمن نگه داشتن افراد مورد نیاز هستند.
وی اضافه کرد: “در مورد بیماری همه گیر کوروی ویروس ، به نظر می رسد که برخی کشورها مانند سوئد برای کنترل آن در ماههای اول سیاست امنیتی جمعی را دنبال کرده اند که نتایج آن رضایت بخش نبوده و منجر به عذرخواهی رسمی شده است.” در حال حاضر ، جامعه علمی در جهان مطمئن نیستند که آیا coronavirus از طریق عفونت مصونیت جمعی دارد. اکنون به رسمیت شناخته شده است که امنیت جمعی Covid-19 می تواند منجر به کشته شدن یا آسیب دیدگی بسیاری از افراد در جامعه شود.
وی اقدامی را در جهت امنیت جمعی از طریق بیماری به عنوان یک سیاست کلی پذیرفته شده در ایران مشاهده نکرد و اظهار داشت: “برای دستیابی به این نوع امنیت ، تعداد قابل توجهی از مردم می میرند و بسیاری از آنها بیمار می شوند.” البته هنوز هیچ مدرک معتبری در دست نیست که نشان می دهد افرادی که به این ویروس آلوده می شوند دارای ایمنی طولانی مدت و مؤثر هستند. لازم به ذکر است که وقتی می گوییم یک درصد از افراد آلوده به Covid-19 هستند ، این بدان معنا نیست که همه آنها لزوما ایمن هستند ، ما هنوز نمی دانیم که ایمنی دائمی است یا موقتی است و این مصونیت چقدر طول می کشد. . صاحب آن است
رئیس مرکز تحقیقات بیماریهای نوظهور و بیماریهای جدید در انستیتو پاستور در ایران تأکید کرد: امنیت جمعی مطلوب Covid-19 به طور قطع از طریق واکسیناسیون انجام می شود ، بدین معنی که بیشتر افراد با استفاده از واکسن واکسینه می شوند و زنجیره انتقال متوقف می شود.
وی همچنین تأکید کرد: البته ما باید نسبت به واکسن واقع گرایانه عمل کنیم ، هنوز زمان واکسن مناسب Quid-19 مشخص نیست ، واکسن تهیه شده مطمئناً صددرصد موثر نخواهد بود و در عین حال تا زمانی که کل جامعه جهانی به آن دسترسی پیدا کنند. برای واکسیناسیون نیاز است؛ بنابراین ، تا زمانی که واکسیناسیون به دست نیامده و به درستی درمان نشود ، باید ملاحظات بهداشتی مستقر مانند مسافت اجتماعی و استفاده از ماسک در فضاهای عمومی و داخلی را رعایت کنیم.