انگلیس با اتحادیه اروپا خداحافظی کرد

به گزارش گروه بین الملل آنا ، در ساعت 11 شب به وقت لندن ، زمانی که اروپایی ها شروع سال نو را جشن می گیرند ، دولت لندن رسما اتحادیه اروپا را ترک کرد. مردم لندن سال نو را در انزوای مضاعف از قرنطینه نوع 4 با خاطرات آتش بازی در امتداد رود تیمز آغاز می کنند. سالهایی که به نظر می رسد قرن هاست. لندن دیگر شهر سابق نیست.

طبق گفته دولت انگلیس ، این توافق نامه با اتحادیه اروپا دارد. توافقی که رهبر حزب کارگر می گوید بسیار “خیس” است. این توافق نامه هنوز در دوره اجرای موقت است و به قانون تبدیل نشده است. برای این منظور باید در مجمع عمومی هر دو طرف تصویب شود. در انگلیس ، اعضای مجلس عوام دیروز با اکثریت آرا on به لایحه پیشنهادی دولت رای دادند. این لایحه برای تصویب نهایی به مجلس اعیان ارجاع می شود و سپس با امضای ملکه قانونی می شود. اما در اروپا ، همانطور که باید توسط همه 27 عضو تصویب شود ، حتی ممکن است مدتی طول بکشد تا یک کشور عضو تصویب کند. شما می توانید کل توافق نامه را وتو کنید.

در توافق جدید ، انگلیس امتیازات زیادی را به طرف مقابل داده است ، فقط برای “انتخاب” به قول نخست وزیر سابق. فقط برای گفتن به مردم ، آنها به توافق رسیدند تا بتوانند مبارزه چهار و نیم ساله را پایان دهند. این توافق نامه به انگلیس آزادی ماهیگیری در آبهای خود را نمی دهد ، آن را از قوانین و استانداردهای اتحادیه اروپا مستثنی نمی کند و به انگلیس نیز آزادی کافی برای امضای توافق نامه تجارت مستقل با سایر کشورها را نمی دهد. این حتی زمینه را برای مداخله اتحادیه اروپا در مرزهای داخلی ایرلند شمالی و سرزمین اصلی فراهم می کند.

از ابتدای سال جدید مردم انگلیس به تدریج به بی فایده بودن انتخابات پی خواهند برد. بریتانیا بر اساس این توافقنامه امتیاز خاصی به دست نیاورد و آنچه به عنوان حفظ حاکمیت یا در دست گرفتن کنترل کشور و سرنوشت تفسیر می شود با محدودیت های مندرج در این توافق نامه عملاً بی معنی است. بوریس جانسون اکنون با تکمیل انتخابات و اجرای شعار انتخاباتی خود به اوج وجود سیاسی خود رسیده است و از این پس رو به زوال خواهد بود. طبق مجله Fortune ، 2021 آخرین سال بوریس جانسون به عنوان نخست وزیر پس از آن است که اقتصاد انگلیس متوجه ضررهای خود خواهد شد.

در 24 دسامبر سال 2020 ، در آخرین دقایق روز کاری سال ، بوریس جانسون و اورسولا فون لاین اعلام کردند که توافق جامعی درباره خروج انگلیس از اتحادیه اروپا حاصل شده است. بوریس جانسون این کنوانسیون را با دو انگشت شست به عنوان پیروزی مطرح کرد که انگلیس را به آرزوی اصلی خود برای “تسلط بر کنترل” برگرداند. دولت انگلیس بلافاصله سندی از این خلاصه صدها صفحه ای را که حاوی نکات مثبت آن از نظر انگلیس بود ، بلافاصله در وب سایت خود منتشر کرد و سعی کرد تفسیری خوش بینانه حتی در مورد نکات منفی ارائه دهد.

مدارک حرفه ای انگلیس ، مانند کارت نجات غریق دیگر ، به طور خودکار در گذشته در اتحادیه اروپا معتبر نخواهد بود. افراد باید جدا از 27 عضو اتحادیه اروپا برای شناسایی و صدور گواهینامه اقدام کنند. دولت انگلیس متذکر شد که شهروندان این کشور همچنان می توانند با لحنی ظاهراً پیروزمندانه برای دریافت گواهینامه اقدام کنند.

اتحادیه اروپا مبتنی بر چهار آزادی یعنی حرکت آزادانه مردم ، کالاها ، خدمات و سرمایه است و مفهوم شهروندی اتحادیه اروپا یکی از مفاهیم کلیدی است. انگلیس با ترک اتحادیه اروپا این چهار آزادی را از دست می دهد و شهروندان خود از حقوق شهروندی خود در اتحادیه اروپا چشم پوشی می کنند.

بنابراین به نظر می رسد که تنها قسمت مهم دولت انگلیس حفظ معافیت مالیات بین دو سرزمین بود که تا حدی به آن دست یافت. از اول ژانویه 2021 تعرفه های انگلیس و اروپا مانند گذشته صفر خواهد بود. دو طرف توافق کردند که قوانین مشابهی را برای ایجاد یک فضای رقابتی و عادلانه یا به اصطلاح “زمین بازی روان” حفظ کنند. به عنوان مثال ، از این طریق دولت انگلیس نمی تواند یارانه یا معافیت مالیاتی ویژه به شرکت های انگلیسی اعطا کند. دو طرف همچنین بر لزوم حفظ قوانین مشترک در حمل و نقل و حمایت از حقوق تجار تأکید کردند.

در زمینه همکاری های امنیتی ، اروپا حقوق بشر را شرط ادامه این همکاری قرار داده است تا زمانی که انگلیس در داخل به حقوق بشر پایبند باشد. توافق نامه ای در زمینه همکاری دفاعی در این سند وجود ندارد ، بیشتر به این دلیل که انگلیس تمایلی به صحبت در مورد آن نداشت.

همکاری های سیاست خارجی مشترک نیز با خروج انگلیس از اتحادیه اروپا به پایان خواهد رسید و دیگر همکاری مشترک سیاست خارجی وجود نخواهد داشت ، از جمله امکان تحریم مشترک کشورهای ثالث.

برخلاف ظاهر پیروزمندانه احزاب اروپایی ، بوریس جانسون بارها تأکید کرده است که این توافق به هیچ وجه مزایای عضویت کامل را نخواهد داشت. حتی با این توافق نامه ، از این پس تغییرات بزرگی روی خواهد داد. آزادی جابجایی چهار عنصر اساسی انسان ، کالاها ، خدمات و سرمایه از بین خواهد رفت. همچنین انگلیس از توافق نامه های تجاری که اتحادیه اروپا به عنوان بلوک با بقیه جهان امضا می کند ، بهره ای نخواهد برد.

اگرچه آزادی سفر هوایی مانند گذشته ادامه خواهد یافت ، اما همکاری در زمینه خدمات ، به ویژه خدمات بانکی و شناسایی اسناد و مدارک از هر دو طرف دشوار خواهد بود. از جمله ، مدارک خلبانی یا بانکی و بیمه ای احتمالاً به تأیید همه 27 عضو نیاز دارد.

انگلیس همچنین دسترسی به سیستم موقعیت یابی نظامی گالیله اروپا یا GPS اروپا را از دست خواهد داد. با خروج انگلیس ها از پلیس اروپا “یوروپول” ، انگلیسی ها دیگر به پایگاه داده شینگن موسوم به ISI دسترسی نخواهند داشت. برای درک اهمیت ، پلیس انگلیس به طور متوسط ​​1.6 میلیون دسترسی در روز را در پایگاه داده ثبت می کند.

پادشاهی متحده برای بهره مندی از این معافیت باید مبدا تمام صادرات خود را اعلام کند. برای بدست آوردن این معافیت باید نسبت جداگانه ای بین داخل و خارج محصول ایجاد شود. به عنوان مثال ، در زمینه وسایل نقلیه موتوری ، حداقل 55٪ قطعات باید در اتحادیه اروپا تولید شوند. این ، و همچنین گوش دادن به توافق نامه خدماتی که 80 درصد اقتصاد انگلیس را تشکیل می دهد ، همه رویاهای بوریس جانسون را نابود می کند.

وی قول داد که با حذف استانداردهای اتحادیه اروپا ، این کشور می تواند قراردادهای تجاری بهتری را با دیگر کشورها امضا کند. به عنوان مثال انتظار می رود انگلیس با کاهش مالیات بتواند سرمایه گذاران خارجی را به این کشور جذب کند. سرمایه گذاران آینده درخشانی برای ورود به انگلیس نمی بینند. حداقل به این دلیل که روابط تجاری انگلیس با اروپا حتی پس از امضای توافق نامه همچنان مبهم و غیرقابل پیش بینی است.

اروپا مانند گذشته فضای هوایی انگلیس را به طور خودکار تأیید نخواهد کرد. این م componentsلفه ها باید فرآیند اخذ استانداردهای اتحادیه اروپا را به طور جداگانه طی کنند. در بخش انرژی ، انگلیس به بازار داخلی اروپا دسترسی نخواهد داشت و این برای یک کشور جزیره ای که 8٪ برق خود را وارد می کند ، جذاب نخواهد بود. البته این توافق نامه دسترسی روان انگلیس به انرژی را تضمین می کند ، اما ادامه آن منوط به رعایت مفاد توافق نامه تغییر آب و هوا پاریس 2015 است و در صورت نقض مفاد آن ، این توافق نامه نیز به حالت تعلیق در خواهد آمد.

عدم شناسایی صلاحیت های حرفه ای می تواند برای انگلیس ، به ویژه برای دانشگاه های انگلستان ، فاجعه بار باشد. به عنوان مثال ، پزشکان یا پرستاران انگلیسی مجاز نیستند مانند گذشته در اروپا آزادانه کار کنند. آنها باید از هر کشوری که کار می کنند برای دریافت گواهینامه اقدام کنند. دانشگاه ها و مراکز اعتباربخشی احتمالاً مجبور به همکاری با یک دانشگاه اروپایی و صدور گواهینامه های مشترک هستند که به طور خودکار توسط هر دو طرف تأیید می شود. این البته هزینه ها را افزایش می دهد و تصور مثبتی از سیستم دانشگاه انگلستان در کل نخواهد داشت.

محصولات کشاورزی تحت سخت ترین کنترل ها قرار دارند و حتی ممکن است اتحادیه اروپا مجاز به کنترل محصولات تجاری صادراتی از سرزمین اصلی انگلیس به ایرلند شمالی باشد که باید با استانداردهای اروپا مطابقت داشته باشد. همچنین رویای تجارت آزاد با کشورهایی مانند ایالات متحده را پاک می کند. ایالات متحده می خواهد تجارت در همه زمینه ها از جمله کشاورزی برای امضای قرارداد تجاری با انگلیس انجام شود. اما محصولات کشاورزی آمریکایی استانداردهای اروپایی پایین تری دارند. بنابراین بعید به نظر می رسد که انگلیس بتواند با حفظ توافق نامه فعلی با اروپا به توافق نامه جامع تجاری با ایالات متحده دست یابد.

لرد فراست ، اصلی ترین مذاکره کننده توافق نامه فعلی انگلیس ، آینده ای روشن را برای مردم متصور شد و از دوره “مدرنیزاسیون” پس از توافق صحبت کرد. اما آنچه از وضعیت اقتصادی و فکری انگلیسی ها قابل مشاهده است ، از مفهوم “نوسازی” فاصله زیادی دارد.

رهبر حزب کارگر این معامله را “سخت کوشانه” توصیف کرد و سالها فرصت چانه زنی را فراهم کرد.

افرادی مانند پریتی پاتل وزیر کشور امیدوار بودند که از تعهد خود در قبال احکام دادگاه اروپا خلاص شوند و در برخورد با شهروندان انگلیس آزادی عمل بیشتری پیدا کنند و الزامات حقوق بشر در توافق نامه فعلی را بی اهمیت جلوه دهند. اگر به نظر می رسد تنها موفقیت مهم Bergzit این آزادی توسط دیوان عدالت اروپا است ، تنها نتیجه اقتصادی ممکن است این باشد که دادگاه های انگلیس در تصمیم گیری به نفع کارفرما و به ضرر کارمند آزادتر باشند. این امر برای حمایت از نیروی کار اتحادیه اروپا دشوار بوده است.

انتهای پیام /