 
ارش در دیه چیست
ارش در نظام حقوقی ایران به معنای دیه غیرمقدری است که برای صدمات بدنی که میزان دیه مشخصی برای آن ها در شرع و قانون تعیین نشده، توسط قاضی و بر اساس نظر کارشناسی تعیین و پرداخت می شود. این مفهوم با هدف جبران عادلانه خساراتی که دیه معین ندارند، در قانون مجازات اسلامی پیش بینی شده و نقش کلیدی در حمایت از حقوق افراد آسیب دیده ایفا می کند. ارش، سازوکاری انعطاف پذیر برای اجرای عدالت در مواردی است که آسیب های وارده از پیش تعریف شده نیستند.
مفهوم ارش یکی از پیچیده ترین و در عین حال حیاتی ترین مباحث در نظام حقوقی و کیفری ایران است. در جامعه ای که حوادث و وقایع مختلف می توانند منجر به آسیب های جسمانی شوند، درک سازوکارهای قانونی برای جبران این خسارات از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در حالی که برای بسیاری از صدمات، دیه مقدر و مشخصی در قانون تعیین شده است، مواردی نیز وجود دارند که ماهیت آسیب به گونه ای است که نمی توان مبلغ ثابتی را برای آن در نظر گرفت. اینجا است که مفهوم ارش وارد عمل می شود تا خلأ قانونی را پر کرده و از تضییع حقوق افراد آسیب دیده جلوگیری کند.
این مقاله با هدف ارائه یک راهنمای جامع و تخصصی در خصوص مفهوم ارش در دیه، مبانی قانونی، نحوه محاسبه، تفاوت های آن با دیه مقدر و مراحل قانونی مطالبه آن تدوین شده است. در ادامه به بررسی دقیق هر یک از این جوانب می پردازیم تا درکی عمیق و کاربردی از این نهاد حقوقی به دست آید و مخاطبان با آگاهی کامل، حقوق خود را پیگیری کنند.
ارش چیست؟ تعریف، مبانی و مصادیق آن
برای درک کامل ارش در دیه، ابتدا لازم است به تعریف دقیق حقوقی آن، مبانی قانونی و مصادیق رایج آن پرداخته شود. ارش یک سازوکار حقوقی است که در مواقعی که دیه مقدر یا تعیین شده ای برای صدمات بدنی وجود ندارد، به کار گرفته می شود تا جبران خسارت به صورت عادلانه صورت پذیرد.
تعریف حقوقی ارش
ارش در اصطلاح حقوقی و فقهی، به دیه ای اطلاق می شود که میزان آن در شرع مقدس اسلام یا قانون به صورت مشخص و معین تعیین نشده است. ماده ۴۴۹ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲، در تعریف ارش مقرر می دارد: «ارش، دیه غیرمقدر است که میزان آن در شرع تعیین نشده است و قاضی با لحاظ نوع و کیفیت جنایت و تأثیر آن بر سلامت مجنی علیه و میزان خسارت وارده با جلب نظر کارشناس، میزان آن را تعیین می کند.» به عبارت دیگر، ارش، غرامت مالی است که برای صدمات بدنی فاقد نرخ مشخص، با ارزیابی کارشناسان و تصمیم قاضی تعیین می گردد.
مبانی قانونی ارش
مبنای قانونی ارش در قانون مجازات اسلامی جمهوری اسلامی ایران به وضوح مشخص شده است. ماده ۴۴۹ قانون مجازات اسلامی، ضمن تعریف ارش، مقرر می دارد که مقررات مربوط به دیه مقدر در مورد آن نیز اجرا می شود، مگر اینکه در قانون ترتیب دیگری بیان شده باشد. این ماده، ارش را تحت شمول کلیات دیات قرار می دهد و از این رو، بسیاری از قواعد حاکم بر دیه، بر ارش نیز جاری است.
ماده ۵۵۹ همین قانون نیز به شرایط مطالبه ارش اشاره دارد و بیان می کند: «هرگاه در اثر جنایت، صدمه ای به عضوی از بدن یا یکی از منافع انسان وارد شود و برای آن در شرع، دیه معین یا نسبتی از آن تعیین نشده باشد، شخص آسیب دیده می تواند ارش را مطالبه کند.» این ماده بر لزوم عدم وجود دیه مقدر برای آسیب وارده تأکید می کند و مسیر را برای مطالبه ارش هموار می سازد. از منظر فقهی و قانونی، تفاوت ماهوی دیه مقدر و ارش در همین عدم تعیین مقدار از پیش تعیین شده برای ارش است که موجب می شود قاضی با نظر کارشناسی، نسبت به تعیین آن اقدام کند.
مصادیق رایج تعیین ارش
مصادیق متعددی وجود دارند که در آن ها دیه مقدر برای آسیب وارده تعیین نشده و مشمول ارش می شوند. این موارد اغلب شامل آسیب هایی هستند که پیچیدگی های بیشتری دارند یا تأثیرات آن ها بر جسم و زندگی فرد، قابل تقویم دقیق با یک مبلغ ثابت نیست. برخی از مصادیق رایج عبارتند از:
- آسیب به تاندون ها، عصب ها و بافت های نرم بدن که دیه مشخصی برای آن ها در جدول دیات وجود ندارد و منجر به اختلال در عملکرد عضو می شوند.
- صدمات زیبایی، مانند جای زخم های عمیق، تغییر رنگ پوست، یا ناهنجاری های پوستی که منجر به کاهش زیبایی و لطمه به ظاهر فرد می شود.
- نقص عضو یا منافع جزئی که برای آن دیه کامل تعیین نشده است؛ مانند کاهش نسبی حس بویایی، چشایی، شنوایی یا بینایی (نه از بین رفتن کامل آن ها).
- کاهش قدرت باروری، یا آسیب به سایر منافع جسمی و روانی که دیه مشخصی برای آن ها در قانون ذکر نشده است.
- سایر صدمات داخلی که به صورت مستقیم در فهرست دیات مقدر قرار نمی گیرند، اما تأثیر قابل توجهی بر سلامت و کارایی فرد دارند.
نقش قاضی و کارشناس پزشکی قانونی
در تعیین میزان ارش، نقش قاضی و کارشناسان پزشکی قانونی بسیار حیاتی است. از آنجایی که مبلغ ارش از پیش تعیین نشده است، دادگاه برای رسیدن به یک مبلغ عادلانه و متناسب با آسیب وارده، به نظریه کارشناسی متخصصان پزشکی قانونی تکیه می کند. کارشناسان پزشکی قانونی پس از معاینه دقیق مجنی علیه، نوع، شدت و میزان آسیب وارده را بررسی کرده و تأثیر آن را بر سلامت جسمانی و روانی، عملکرد اعضا و زیبایی فرد ارزیابی می کنند. آن ها درصد یا شدت آسیب را در قالب یک نظریه کارشناسی به دادگاه ارائه می دهند.
قاضی نیز با در نظر گرفتن این نظریه کارشناسی، کلیه جوانب پرونده از جمله نوع جنایت، نحوه وقوع آن، سن و وضعیت جسمانی مجنی علیه، و دیه کامل انسان در همان سال، مبلغ نهایی ارش را تعیین می کند. این فرآیند تضمین می کند که تعیین ارش بر مبنای اصول علمی و حقوقی و با هدف برقراری عدالت صورت پذیرد.
تعیین ارش، مستلزم ارزیابی دقیق آسیب توسط کارشناسان پزشکی قانونی و اعمال نظر قضایی است تا جبران خسارت به صورت عادلانه صورت گیرد.
تفاوت های کلیدی ارش و دیه (مقایسه ای جامع و دقیق)
با وجود اینکه ارش در دیه از جنبه های بسیاری مشابه دیه مقدر است، اما تفاوت های اساسی بین این دو مفهوم حقوقی وجود دارد که شناخت آن ها برای درک کامل نظام دیات و حقوق افراد آسیب دیده ضروری است. این تفاوت ها، ماهیت و نحوه تعیین هر یک را متمایز می سازد.
تفاوت در میزان و نحوه تعیین
دیه مقدر: مبلغی ثابت و از پیش تعیین شده است که در شرع مقدس و قانون مجازات اسلامی برای انواع خاصی از صدمات بدنی (مانند از بین رفتن چشم، دست، یا فوت) مشخص شده است. این مبلغ به صورت سالانه توسط رئیس قوه قضائیه اعلام می شود و قاضی در تعیین آن، اختیاری ندارد و باید به همان میزان قانونی حکم دهد.
ارش: مبلغی نامعین و متغیر است که هیچ مقدار ثابتی در شرع و قانون برای آن تعیین نشده است. تعیین میزان ارش بر عهده قاضی است که با جلب نظر کارشناسان پزشکی قانونی و با توجه به نوع و کیفیت جنایت، تأثیر آن بر سلامت و کارایی عضو و وضعیت مجنی علیه، آن را مشخص می کند.
تفاوت در جنسیت (زن و مرد)
دیه: در جنایات عمدی یا شبه عمدی که دیه مرد از یک سوم دیه کامل بیشتر باشد، دیه زنان نصف دیه مردان است. برای مقادیر کمتر از یک سوم، دیه زن و مرد برابر است.
ارش: در اصل تعیین ارش، تفاوتی از نظر جنسیت وجود ندارد و درصد آسیب برای زن و مرد به صورت یکسان توسط پزشکی قانونی تعیین می شود. با این حال، ماده ۵۶۲ قانون مجازات اسلامی تصریح می کند که «میزان ارش جنایت وارده بر اعضاء و منافع زن نباید بیش از دیه همان عضو یا منفعت در زن باشد، حتی اگر با ارش همان جنایت در مرد برابر باشد.» این بدان معناست که در صورت برابری درصد ارش، مبلغ ارش زن نمی تواند از سقف دیه همان عضو برای زن بیشتر شود، حتی اگر در مرد مبلغ بیشتری تعیین گردد.
تفاوت در سقف مبلغ
دیه: سقف دیه کامل انسان هر سال مشخص می شود و دیات اعضا و منافع نیز بر اساس درصدی از آن تعیین می گردند. هیچ دیه ای نمی تواند از دیه کامل انسان بیشتر باشد.
ارش: طبق ماده ۵۴۸ قانون مجازات اسلامی، «مقدار ارش برای جنایتی که موجب صدمه به عضو یا منفعت شود، نباید از دیه مقدر همان عضو یا منفعت بیشتر باشد.» این ماده یک سقف قانونی برای ارش تعیین می کند و تضمین می کند که ارش هرگز از دیه معین شده برای همان نوع آسیب (در صورت وجود) فراتر نرود.
تفاوت در مهلت پرداخت
دیه: قانون مجازات اسلامی برای پرداخت دیه، مهلت های مشخصی تعیین کرده است:
- در جنایات عمدی که به دیه تبدیل می شوند: یک سال از تاریخ وقوع جنایت.
- در جنایات شبه عمد: دو سال از تاریخ وقوع جنایت.
- در جنایات خطای محض: سه سال از تاریخ وقوع جنایت.
ارش: در مورد ارش، قانونگذار صراحتاً مهلتی را برای پرداخت مشخص نکرده است. نظریات مشورتی اداره حقوقی قوه قضائیه نیز تأیید می کنند که مهلت های تعیین شده برای دیه مقدر، شامل ارش نمی شود. بنابراین، مهلت پرداخت ارش می تواند بر اساس توافق طرفین یا نظر دادگاه و شرایط پرونده متفاوت باشد.
تفاوت در دریافت کنندگان
دیه: ممکن است به خود مجنی علیه، ورثه او در صورت فوت، یا حتی در موارد خاص به بیت المال تعلق گیرد.
ارش: ارش منحصراً به شخص مجنی علیه (فرد آسیب دیده) پرداخت می شود، زیرا جبران خسارت برای صدمه ای است که مستقیماً به او وارد شده است و جنبه شخصی دارد.
برای سهولت درک تفاوت های اصلی ارش در دیه، جدول مقایسه ای زیر ارائه می شود:
| ویژگی | دیه مقدر | ارش | 
|---|---|---|
| میزان و تعیین | مبلغ ثابت و از پیش تعیین شده در شرع و قانون | مبلغ نامعین و متغیر، تعیین شده توسط قاضی با نظر کارشناس | 
| تفاوت جنسیتی | در جنایات بیش از ثلث دیه کامل مرد، دیه زن نصف مرد است. | در اصل تعیین ارش تفاوتی نیست؛ اما سقف ارش زن نباید از دیه همان عضو در زن بیشتر باشد. | 
| سقف مبلغ | مبلغ ثابت و مشخص قانونی دارد. | نباید از دیه مقدر همان عضو یا منفعت بیشتر باشد (ماده ۵۴۸ ق.م.ا). | 
| مهلت پرداخت | مهلت های مشخص قانونی (۱، ۲، یا ۳ سال) | عدم وجود مهلت قانونی صریح و مشخص | 
| دریافت کنندگان | مجنی علیه، ورثه، بیت المال (در موارد خاص) | منحصراً به شخص مجنی علیه (آسیب دیده) | 
نحوه محاسبه ارش دیه (گام به گام و با مثال های عددی)
یکی از مهمترین جنبه های ارش در دیه، نحوه محاسبه آن است که برخلاف دیه مقدر، فرمول ثابت و از پیش تعیین شده ای ندارد. این بخش به تفصیل به فرایند تعیین و محاسبه ارش می پردازد.
فرایند عمومی تعیین ارش
تعیین مبلغ ارش یک فرآیند چند مرحله ای است که نیازمند همکاری مراجع قضایی و کارشناسان متخصص است:
- شکایت و تشکیل پرونده قضایی: پس از وقوع حادثه و وارد آمدن صدمات بدنی، مجنی علیه (فرد آسیب دیده) با تنظیم شکوائیه، شکایت خود را مطرح کرده و پرونده قضایی تشکیل می شود.
- ارجاع پرونده به سازمان پزشکی قانونی: دادگاه، پرونده را به سازمان پزشکی قانونی ارجاع می دهد تا میزان و شدت آسیب های وارده به طور دقیق بررسی شود.
- معاینه و ارزیابی دقیق آسیب توسط کارشناسان پزشکی قانونی: متخصصان پزشکی قانونی، با انجام معاینات بالینی، آزمایشات لازم و بررسی مدارک پزشکی، نوع و کیفیت آسیب، شدت آن، و تأثیرات پایدار یا موقت آن بر عملکرد اعضا و سلامت کلی فرد را ارزیابی می کنند. در این مرحله، ممکن است درصدی از کارافتادگی یا نقص عضو برای صدمات غیرمقدر تعیین شود.
- ارائه نظریه کارشناسی به دادگاه: کارشناسان پزشکی قانونی، نتیجه ارزیابی های خود را در قالب یک نظریه کارشناسی مکتوب به دادگاه ارائه می دهند. این نظریه، مبنای اصلی تصمیم گیری قاضی خواهد بود.
- تعیین مبلغ نهایی ارش توسط قاضی: قاضی دادگاه، با در نظر گرفتن نظریه کارشناسی پزشکی قانونی، نوع و کیفیت جنایت، سن و وضعیت جسمانی مجنی علیه، و مبلغ دیه کامل انسان در همان سال، مبلغ نهایی ارش را تعیین و در حکم دادگاه قید می کند.
مبنای محاسبه ارش
برخلاف دیه که دارای جدول مشخصی است، برای ارش فرمول ثابت یا جدول رسمی ارش وجود ندارد. محاسبه ارش عموماً بر مبنای درصد از دیه کامل انسان صورت می گیرد. به این صورت که کارشناسان پزشکی قانونی، آسیب وارده را معادل درصدی از دیه کامل یک انسان در نظر می گیرند. این درصد بر اساس شدت آسیب، از بین رفتن منفعت یا کاهش کارایی عضو تعیین می شود. به عنوان مثال، اگر آسیب وارده معادل ۵ درصد از دیه کامل انسان تشخیص داده شود، مبلغ ارش بر این اساس محاسبه می گردد.
مثال های عملی محاسبه ارش
برای روشن شدن نحوه محاسبه ارش، به مثال های زیر توجه کنید (با فرض دیه کامل انسان در سال جاری، ۲ میلیارد تومان):
- 
        مثال ۱: محاسبه ارش ۱% از دیه کامل انسان
فرض کنید در اثر یک حادثه، به تاندون دست فرد آسیب وارد شده و پزشکی قانونی، میزان آسیب را معادل ۱% از دیه کامل انسان تشخیص دهد. با فرض دیه کامل ۲ میلیارد تومان در سال جاری، محاسبه ارش به شرح زیر است: ۱% از ۲,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان = ۲۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان بنابراین، مبلغ ارش در این مورد ۲۰ میلیون تومان خواهد بود. 
- 
        مثال ۲: تاثیر شدت جراحت و عضو آسیب دیده در تعیین درصد ارش
فردی در اثر جراحت، دچار کاهش جزئی حس بویایی (نه از بین رفتن کامل آن) شده است. پزشکی قانونی پس از بررسی های لازم، این کاهش را معادل ۴% از دیه کامل انسان تشخیص می دهد. با همان فرض دیه کامل ۲ میلیارد تومان: ۴% از ۲,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان = ۸۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان در این حالت، مبلغ ارش ۸۰ میلیون تومان تعیین می شود. 
عوامل موثر بر تعیین میزان ارش
تعیین میزان ارش تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد که قاضی و کارشناسان در ارزیابی خود به آن ها توجه می کنند:
- نوع و کیفیت جنایت: عمدی یا غیرعمدی بودن جنایت، و شدت عمل مرتکب می تواند در تعیین میزان ارش موثر باشد.
- تأثیر بر سلامت و کارایی عضو: میزان اختلال ایجاد شده در عملکرد عضو یا منفعت آسیب دیده، از جمله مهمترین عوامل است.
- وضعیت جسمانی و سنی مجنی علیه: سن، جنسیت، وضعیت سلامت عمومی و شغل فرد آسیب دیده می تواند در میزان تأثیر آسیب بر زندگی او و در نتیجه در تعیین ارش نقش داشته باشد.
- آثار روانی و زیبایی شناختی: آسیب هایی که علاوه بر جنبه جسمانی، تأثیرات منفی بر روان یا زیبایی ظاهری فرد می گذارند (مانند از بین رفتن زیبایی صورت)، در تعیین ارش مدنظر قرار می گیرند.
نقش دادگاه در تعدیل و تعیین نهایی
اختیارات قاضی در تعیین ارش گسترده است. قاضی تنها به نظریه پزشکی قانونی اکتفا نمی کند، بلکه با در نظر گرفتن کلیه جوانب پرونده و اوضاع و احوال خاص هر مورد، می تواند مبلغ نهایی ارش را تعدیل و تعیین کند. این تعدیل به این معنا نیست که قاضی می تواند برخلاف نظر کارشناسی اقدام کند، بلکه در چارچوب درصد اعلام شده و با توجه به اصول عدالت، مبلغ نهایی را به صورت دقیق تری مشخص می نماید. در نهایت، حکم قطعی دادگاه مبنای پرداخت ارش خواهد بود.
مراحل قانونی مطالبه و پیگیری ارش
مطالبه ارش در دیه، یک فرآیند حقوقی است که نیازمند آگاهی و پیگیری دقیق است. آشنایی با مراحل قانونی می تواند به مجنی علیه کمک کند تا حقوق خود را به بهترین نحو ممکن استیفا نماید.
پس از وقوع حادثه
اقدامات اولیه پس از وقوع حادثه، نقش مهمی در موفقیت آمیز بودن فرآیند مطالبه ارش دارد:
- مراجعه فوری به پزشک: در اولین فرصت به مراکز درمانی معتبر مراجعه کرده و تمام آسیب های وارده را ثبت و مستندسازی کنید. گزارشات پزشکی اولیه بسیار حائز اهمیت هستند.
- گزارش به مراجع انتظامی: حادثه را به سرعت به پلیس یا مراجع انتظامی گزارش دهید تا صورت جلسه و گزارش اولیه تنظیم شود. این اسناد مبنای تشکیل پرونده قضایی خواهند بود.
- جمع آوری مدارک و شواهد: هرگونه مدرک، عکس، فیلم، شهادت شهود، یا هر سندی که به اثبات وقوع حادثه و میزان آسیب کمک می کند، باید جمع آوری و نگهداری شود.
مراحل قضایی مطالبه ارش
پس از اقدامات اولیه، فرآیند قضایی مطالبه ارش به ترتیب زیر پیگیری می شود:
- تنظیم و ثبت شکوائیه: مجنی علیه یا وکیل او باید شکوائیه ای را تنظیم کرده و در آن شرح واقعه، آسیب های وارده و درخواست مطالبه ارش را قید کند. این شکوائیه در دادسرای محل وقوع جرم ثبت می شود.
- ارجاع به پزشکی قانونی و دریافت گواهی: پس از تشکیل پرونده در دادسرا، مرجع قضایی پرونده را به سازمان پزشکی قانونی ارجاع می دهد. مجنی علیه با معرفی نامه دادسرا به پزشکی قانونی مراجعه کرده و معاینات لازم انجام می شود. گواهی پزشکی قانونی که حاوی نوع، شدت و گاهی درصد آسیب است، از مهمترین دلایل اثبات خسارت خواهد بود.
- تشکیل پرونده در دادسرا و دادگاه: پس از تکمیل تحقیقات در دادسرا و در صورت احراز وقوع جرم و مسئولیت مرتکب، پرونده با صدور قرار جلب به دادرسی یا کیفرخواست به دادگاه کیفری مربوطه ارسال می شود. در دادگاه، جلسات رسیدگی برای بررسی دقیق تر موضوع و تعیین تکلیف برگزار می گردد.
- حضور در جلسات رسیدگی و ارائه مستندات: مجنی علیه و وکیل او باید در جلسات دادگاه حضور یابند و مدارک، شواهد و دلایل خود را به دادگاه ارائه دهند.
- صدور حکم قطعی ارش: پس از بررسی های لازم، دادگاه حکم خود را صادر می کند. در صورت قطعی شدن حکم، مبلغ ارش مشخص شده و قابلیت اجرا پیدا می کند.
نکات حقوقی مهم در پیگیری ارش
- اهمیت زمان بندی: هرچند برای پرداخت ارش مهلت قانونی مشخصی وجود ندارد، اما پیگیری سریع پرونده پس از حادثه، به جمع آوری دقیق تر شواهد و جلوگیری از طولانی شدن فرآیند کمک می کند.
- جمع آوری مدارک دقیق: حفظ و ارائه تمامی مدارک پزشکی، گزارشات انتظامی، و سایر شواهد از اهمیت بالایی برخوردار است.
- شهود: در صورت وجود شهود عینی، اظهارات آن ها می تواند در اثبات وقوع حادثه و میزان خسارت مؤثر باشد.
- لزوم ارائه دلایل متقن: برای موفقیت در مطالبه ارش، باید دلایل و مستندات کافی و محکمه پسند به دادگاه ارائه شود.
نقش وکیل متخصص در پرونده ارش
با توجه به پیچیدگی های حقوقی و فنی مربوط به ارش، بهره گیری از وکیل متخصص در امور دیات و جرایم کیفری می تواند تفاوت چشمگیری در نتیجه پرونده ایجاد کند. یک وکیل مجرب می تواند:
- پرونده را با دقت و سرعت بیشتری پیگیری کند.
- دفاع تخصصی و مستند بر مبنای قوانین و رویه های قضایی ارائه دهد.
- با رویه های سازمان پزشکی قانونی و نحوه ارائه نظریه کارشناسی آشنایی کامل داشته باشد.
- در تنظیم شکوائیه، جمع آوری مدارک و ارائه لوایح، راهنمایی های لازم را انجام دهد.
- به افزایش احتمال موفقیت و حصول بهترین نتیجه برای مجنی علیه کمک کند.
اجرای حکم ارش و راهکارهای قانونی
پس از صدور حکم قطعی مبنی بر پرداخت ارش، مرحله اجرای حکم آغاز می شود. در صورتی که محکوم علیه (کسی که ملزم به پرداخت ارش شده) از پرداخت مبلغ ارش خودداری کند، مجنی علیه می تواند از طریق مراجع قضایی اقدام به اجرای حکم نماید. راهکارهای قانونی شامل موارد زیر است:
- توقیف اموال: درخواست توقیف اموال منقول و غیرمنقول محکوم علیه برای تأمین مبلغ ارش.
- جلب: در صورت عدم وجود اموال کافی و عدم اثبات اعسار، می توان درخواست جلب محکوم علیه را مطرح کرد.
- دادخواست اعسار: اگر محکوم علیه توانایی مالی برای پرداخت یکجای ارش را نداشته باشد، می تواند دادخواست اعسار ارائه داده و تقاضای تقسیط مبلغ را مطرح کند. ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی به این موضوع پرداخته است که اگر محکوم علیه ظرف ۳۰ روز از ابلاغ اجراییه، ضمن ارائه فهرست دارایی خود، دعوای اعسار مطرح کند، تا زمان رسیدگی به آن بازداشت نمی شود؛ مگر آنکه ادعای اعسار پس گرفته شود یا با رأی قطعی رد گردد.
پیگیری این مراحل نیازمند دانش حقوقی کافی است و مجنی علیه بهتر است در تمامی مراحل از مشاوره وکلای متخصص بهره مند شود.
نتیجه گیری
ارش در دیه، به عنوان یک نهاد حقوقی مهم و کاربردی، نقش بی بدیلی در نظام قضایی ایران ایفا می کند. این مفهوم، که در حقیقت دیه غیرمقدر برای جبران صدمات بدنی فاقد نرخ مشخص قانونی است، ابزاری قدرتمند برای اجرای عدالت در مواردی است که دیه مقدر پاسخگوی پیچیدگی های آسیب های وارده نیست. تفاوت های کلیدی ارش با دیه مقدر، از جمله نحوه تعیین، سقف مبلغ و عدم وجود مهلت پرداخت مشخص، آن را به سازوکاری انعطاف پذیر و کارآمد تبدیل کرده است.
از تعریف و مبانی قانونی گرفته تا فرآیند گام به گام محاسبه و مراحل مطالبه، هر یک از این جنبه ها نشان دهنده اهمیت آگاهی افراد از حقوق خود در مواجهه با آسیب های بدنی است. نقش محوری کارشناسان پزشکی قانونی در تعیین میزان آسیب و اختیار قاضی در تعیین نهایی مبلغ ارش، تضمین کننده عادلانه بودن این فرآیند است. در نهایت، با توجه به پیچیدگی های قانونی و لزوم پیگیری دقیق پرونده، مشاوره و همکاری با وکلای متخصص در حوزه دیات و ارش، برای حصول بهترین نتیجه و حفظ حقوق مجنی علیه، امری ضروری و حیاتی است. آگاهی از این قوانین، گامی مهم در جهت احقاق حقوق و استقرار عدالت در جامعه خواهد بود.