حقایق نجومی ۷۶؛
آسمان شب در دو نیمکره زمین به دلیل زاویه و موقعیت جغرافیایی متفاوت است و برای مثال صور فلکی و اجرام نجومی که در ایران می‌بینیم با آنچه در نیمکره جنوبی مشاهده می‌شود فرق دارد.
به گزارش خبرگزاری آنا، آسمان شب یکی از شگفت‌انگیزترین مناظر طبیعی است که همیشه انسان را مجذوب خود کرده است. اگر به ستاره‌ها و صورت‌های فلکی در آسمان شب نگاه کنید، خواهید دید که این الگو‌ها بسته به محل زندگی شما متفاوت هستند. به عنوان مثال فردی که در نیمکره شمالی زندگی می‌کند، نمی‌تواند بعضی از صورت‌های فلکی خاص نیمکره جنوبی را ببیند و بالعکس. اما چرا این تفاوت‌ها وجود دارد و چه عواملی باعث می‌شود که آسمان شب در هر نیمکره از زمین منحصربه‌فرد باشد؟
پاسخ این سوال به مکان و زاویه دید ما روی زمین برمی‌گردد. زمین کروی است و هر نقطه از آن به قسمتی از آسمان دسترسی دارد که با نقاط دیگر متفاوت است. اگر شما در نیمکره شمالی هستید، به دلیل انحنای زمین، می‌توانید صورت‌های فلکی مشخصی مانند دب‌اکبر و ذات‌الکرسی را ببینید که در نیمکره جنوبی قابل مشاهده نیستند. در نیمکره جنوبی نیز صورت‌های فلکی همچون چلیپا دیده می‌شود که از نیمکره شمالی به آنها دسترسی ندارید.
عامل دیگر در این تفاوت‌ها، مایل بودن محور زمین است. زمین با زاویه‌ای حدود ۲۳.۵ درجه به دور خود می‌چرخد و همین زاویه باعث می‌شود که ساکنان نیمکره‌های مختلف در فصول مختلف سال به نقاط متفاوتی از آسمان نگاه کنند. به همین دلیل، الگوی آسمان شب نیز در طول سال تغییر می‌کند و شما می‌توانید صورت‌های فلکی مختلف را در فصل‌های مختلف ببینید. برای مثال، در نیمکره شمالی، می‌توانید صورت فلکی شکارچی را در زمستان مشاهده کنید، در حالی که در تابستان به دلیل تغییر زاویه دید، این صورت فلکی از دیدرس خارج می‌شود.
علاوه بر این در نیمکره شمالی ستاره قطبی به عنوان ستاره‌ای ثابت در شمال قرار دارد، در حالی که در نیمکره جنوبی این ستاره وجود ندارد و فضانوردان و دریانوردان باید از صورت فلکی‌های دیگر برای جهت‌یابی استفاده کنند.تفاوت‌های آسمان شب در هر نیمکره، بخشی از جذابیت طبیعت و دانش کیهان‌شناسی است. این تفاوت‌ها به ما نشان می‌دهد که چگونه موقعیت ما در جهان، بر دیدگاه و تجربه ما از کائنات تأثیر می‌گذارد.